Но варијантата за судење во отсуство, сепак доби најголеми приврзаници и беше готова да се прифати.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Никако не смее да се прифати познатата максима „Не можат они да нѐ онадат колку што ние можеме да издржиме”.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Ова може дури и да се прифати, но, за среќа, не сте напишале: ги откри сиџилите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
И така: стремежот на Македонците да си создадат свој културен центар; тоа што сега Битола се прави престолнина на Македонија; што Битола, Охрид, Прилеп се историски места за Македонците; како и тоа што составуваат тие географски и јазичен центар, – сите заедно прават да се прифати како општ македонски литературен јазик централното македонско наречје.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако се прифати на вид оти таа заедничка историска судбина, тие заеднички политички борби и самостојниот политички живот е судбина на едно исто словенско население и на еден и исти народ, тогаш ќе биде јасно оти тврдењето дека Македонија не составувала географска, етнографска и историска целина е засновано не врз реалноста туку на српските сметки за Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Материјалистите се неволни да ја прифатат оваа одлика бидејќи тие се уверени дека да се прифати постоењето на субјективната свест би било неконсистентно со нивната замисла за тоа како мора да изгледа светот” (стр. 55).
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во 1857-та, во пролетта, на Максимово навалување и на навалување на главите на сојовите Јосиф се прифати да биде прв учител во Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тој почувствува дека се најде на свој терен, па супериорно продолжи: - Да, мој пријателе, појавата на јазиците и натаму останува енигма за науката и лингвистите кои се поделени за нивното потекло, но генерално се прифаќа дека способноста за зборување на човекот започнува пред два милиони и двесте илјади години според генетичкиот код на Homo habilis.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Нашата мисија може да биде историска ако утре се прифати се надоврза Татко.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Привлечноста е во обидот да се прифатат неправилностите.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Тренингот - да се биде во состојба, кога си најблиску до целта, таа одново и одново да се оддалечува - служеше за сета животна неволја да се прифати без посериозни проблеми и пореметувања.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Да се биде амбасадор значеше да се биде највисок преставник во туѓина на овој конгломерат од народи и народности, значеше навидум да се прифати уште на почетокот една невозможна мисија, уште повеќе невозможна, ако си припадник на народностите, а најпосебно на албанската народност!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тешко беше да се прифати ова вистина! Пораката беше јасна, многузначна.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Поприродно беше да се постои од момент до момент, да се прифатат уште десетте минути живот, дури и кога со сигурност се знае дека на крајот следува тортура.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„ Двомисла“ значи способност да се имаат две спротивни верувања истовремено и да се прифаќаат и двете.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ги затвори очите. Тоа беше потешко отколку да се прифати интелектуалната дисциплина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Била свесна дека, ако не се прифати оваа вистина во животот, таа тешко би можела да го создаде, да го извиши, да го спаси своето семејство.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Авторот на „Марсовските хроники“ одбива да созрее, останувајќи близок до формата на мрачниот По, а не се прифаќа за романот, обликот на Бароуз, својот втор идол, авторот на простодушно и детинесто раскажаните приклученија.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
FOUR OXFORDSHIRE GARDENS
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Историјата дава доволно причини да се прифати оваа споредба како можна...
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Точно е: сѐ она на што помислуваше Рајна можеше да се прифати не само како претпоставка туку и како веројатност.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
За претходните генерации се верувало дека не го разбираат светот толку коректно и потполно колку што го разбираме ние.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За нивните традиционални гледишта кои што сѐ уште се прифаќаат поради навиката и предрасудите се смета дека го оневозможуваат прогресот на човештвото кон подобро знаење. 76 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Оттаму и неговата изрека „Sapere aude! Имај смелост да дознаеш!
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Низ животот, низ годините, душата да ни остане чиста, да ја разбереме тајната на Бог и надежта дека еден ден сите страдања ќе завршат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Да се живее во единство, да се прифатат и разберат разликите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Во периодот меѓу двете светски војни САД избегнувале секакво признавање на македонската нација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Од самиот почеток Стејт департментот ги предупредил дипломатските претставници на легациите дека инволвирањето на САД треба да биде ограничено и дека барањата за помош и арбитража од страна на балканските влади и политички организации се „наполнети со динамит... и не би требало ... да се прифатат“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Мао Це Тунг има идеја за постепено издигнување на она што е прифатливо за народот, така што примарната рамнина преминува во секундарната, па во терцијарната, ако се прифати неговата идеја.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тој придонесе да се прифати конечно латиничната азбука за албанскиот јазик наспроти старотурската османица.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
12. Во организационото тело на КОЕМ што требаше да работи на формирање партиски организации по окрузи, бевме избрани: Апостол Макаровски, Оливера Поточка и јас, а за секретар се прифати Михајло Горачинов.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)