се (зам.) - присетува (гл.)

Кумот повеќе пати се присетуваше на таа последна средба што ја имаа со тебе: „Колку беше расположен таа вечер, како да сакаше да ни приреди проштална вечер…“
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Му се чинеше дека го разбираат уште помалку од тогаш и студена пот го облеваше кога се присетуваше на ироничното смеење на оние што тогаш требаше да донесат судбоносни одлуки.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Но му е тешко да се присетува на нив.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
МАРА: (се присетува). Се зафативме со муабети не си ја допивме ракијава. (Им турува на мажите).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Да, верувам во карма. После една година, се присетувам на сѐ што помина.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Којзнае, Германците ќе го вратеа на старата положба, да не се заангажираше самиот тој преку грчките претставници на власта.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се присетува дека по пристигањето и скромното добредојде што му го приреди Советот некако изненаден, затечен и збунет од неговото враќање, наиде на атмосфера на општа поразеност.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- А велиш, внук ти е со нас? - Со вас, ами каде? Го знаеш? Борис Петров. - А, Борис, се присетува партизанот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Верувам дека се присетувате: станува збор за “Дубровничкиот зимија и благородник Никола Леко*, инаку долгогодишен трговец и почитуван жител на Скопје.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Не е разликата во зборовите, вели Витомир, пувкајќи со цигарата, туку во луѓето што ги кажуваат тие зборови. - Луѓето се исти, велам јас, ״ама умот не е ист во луѓето“ , се присетувам на зборовите од Лазора Ночески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)