Воздухот е презаситен од миризба на јагниња што се печат, на риби што се пржат.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Се пржат на нивната жештина, испарувајќи засекогаш. ***
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Потоа, во истата врева, само малку постивната и навидум организирана, рибите се пржат во кујната на ресторанот преку врски, а ручекот се спојува со вечерата, без вообичаена прошетка по брегот на езерото.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)