Гледачот кој е геј- маж, ексцентрично сместен во однос на канонската форма на семејството јадро, исто така има поголеми изгледи од стрејт-жените и од стрејт-мажите да негува иронично гледиште кон драмата на самиот семеен судир.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Семејните драми компулсивно се одигруваат претерано, се преувеличуваат крајно несразмерно со сето она што видливо го засегаат, па оттука неминовно се и театрални.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сепак, постои тенденција во постколонијалниот свет - најмногу поради тоа што многу од притисоците од колонијалниот или империјалниот период се сѐ уште присутни - да се преувеличува национализмот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во минијатурниот свет на семејството, меѓутоа, нема ништо иронично во однос на изведбите било на љубовта, било на омразата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)