Им се ронат ко зрна бело грозје, им се претураат преку долните капаци, им се тркалаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Ета правда, вели Маша Русланова, а гласот како да ѝ се претура од една чаша во друга.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само се претура, а никако да се испразни, да претече.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)