Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Имено, во име на апстрактната „флексибилност на пазарот“ реално се жртвувани животите и благосостојбата на илјадници живи луѓе – па нашиот сон за бизнис рај, се претвори во работнички пекол!

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

За него баналното прашање за забраната на чувањето на козите во првите години на комунизмот се претвори во вистинско искушение, во прва пречка на која се препна и уште тогаш падна комунизмот, во немоќта да експериментира долго време со живиот живот...

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Ако ви речам дека Роланд, последната љубов на мојот живот, но секако не и првата (а сега се прашувате од каде, пак, сум сигурна дека е последна) беше едно толку благородно човечко суштество, што целата своја љубов ја даваше на други и ништо не остануваше за него, дури дотолку немаше разбирање за себе и за своите потреби што не можеше да види во што се претвори на крајот.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

И на тој, по малку перверзен начин, простите консументи на уметноста се претворија во уметници - свесно избрале дека не сакаат да бидат само пасивни набљудувачи, туку активни учесници во создавањето. превод: интелектуална кооператива Изрод 152 okno.mk

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Во паркови и во градини се претворени и многу нејзини булевари.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Митра стана снаа на Стоја Цуцулов, а Толе — најстар негов син и продолжија да си живеат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Толе си зашета сега од село в село, но со одредена цел. Не мислеше само на фаќање бегови и што поголеми пљачки, ами од арамија се претвори во одличен агитатор.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

—Не сакам да ми помагаш, море, токо да не те лаже ѓаволот да ме издадиш, та за помагање нема што да ми помагаш ти мене, кога ни сам не можиш да се поможиш, — му одговори остро Толе и пак го нападна што беше причина баш тој — Бешот — Толе да влезе во Организацијата и да земе учество во борбата, која по трагичниот свршеток се претвори во црни резилаци и срамови, од кои еден дел и Толета го притискаа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Она што не може со објаснување да се отстрани може, сепак, со објаснување да се претвори во стварно присуство. ‘Целата се претвори во уво, претпоставувам.“

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Перформансот се претвори во оргијастичко прскање поликолор со таков спонтанитет и енергија што зачудената од почеток публика брзо се ослободи од првобитната фрустрација и влезе во таква екстатичност што сето тоа почна да наликува на некаков Вуду ритуал.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Завесата се дигна. Претставата започна... На сцената е Дездемона. Сѐ се претвори во очи и уши.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Добиените звуци се сретнаа над ливадата, се смешаа и се претворија во една ѕвонлива, еднолична музика. Бојан ја крена главата.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Дури и да завлезеа понекогаш во некоја расправија што би можела да се претвори во кавга, почитта што Бојан ја чувствуваше кон возраста на Кирил, го задржуваше од натамошни расправии, го присилуваше да се согласи со него, да попушти.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Навистина, малку потешко ми паѓа кога гледам дека животот, оној што преостана, се претвори во исцрпувачка симултанка од стварносни трагедии и кичеви.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Како целата држава, мојата слатка мала Хрватска да се претворила во училишен хор и секој ден послушно вежба хорско пеење. А диригентот е, се знае...

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Но во мислите на Диме таа се претвори во страшен змеј, што долетал од некоја далечна планина и дошол да го грабне.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Со притаен здив чека да види дали ќе се отвори портата и кој ќе излезе од неа, а кога таа се отвора и на Градишки Пат излегуваат Васил Митрески, Недан Бозоски, Цветан Ендоски, Стеван Ѕвездакоски и заедно со нив и Максим (тој во едната рака носи долга тутурка од книга а во другата дрвено троножно столче, исто такво какво што донесе Јосиф) и кога и тие се завкачуваат пругоре по Зедница, зазорот се претвори во треска.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

И можете да си претставите каков впечаток направи мојата реч, дури и на моноклесијата, која намерно стана по пауза од еден ден, што бев ја направил предодениот ден, кога настојував собранието да се претвори во моноклесија.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Познато беше тоа уште од времето на нацизмот; фолклорот во тој случај се претвори во политички обред на фетишизација на тестисите на Големиот Предок, чија една можна инкарнација станува Големиот Диктатор; мислам дека и немаше да ме разбере, оти Луција не беше интелектуално неограничена, иако беше многу работлива и чувствителна.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Земанек возеше, а јас седев одзади на мотоциклот; Земанек постојано повторуваше: „Ова мора да се претвори во пари човеку, ова е чудо, какви планови, какви печурки, ти си златното јајце, ова мора светот да го види, човеку!“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Сето тело, месото и коските на отец Мида се претвориле во слова, во букви: коските се претвориле во тврди гласови а месото негово во меки гласови.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Меѓутоа, треба да се разграничи меѓу оној вид геј-култура што се состои од нови дела од (во случајов) геј-мажи што за првпат во историјата непосредно, отворено и експлицитно се осврнуваат на машкото геј-искуство како што се живее, односно како што може да се живее (или можеби се одживеало), од една страна, и оној вид геј-култура што паразитира врз главнотековната култура.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Некогашните геј- гета, откако од скромни, етнички или работнички маала се претворија во отмени урбани енклави, привлекуваа луѓе со сериозна пара на кои не им пречеше сѐ помалото присуство на геј- луѓето и кои можеа да си ги дозволат вртоглаво поскапуваните станарини – или кои можеа да ги потрошат значителните износи што беа потребни сега за да се купи станбен имот.447

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Геј-писателите, уметниците, изведувачите и музичарите веќе подолго од еден век создаваат оригинална култура, иако многумина од нив морале да дејствуваат под покровот на хетеросексуалните теми, а само неколкумина, како Волт Витман, Андре Жид, Томас Ман, Марсел Пруст, Редклиф Хал, Жан Жене и Џејмс Болдвин, можеле експлицитно да се зафаќаат со геј-теми.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Како што растеа цените, празните места што ги остави сидата не се пополнуваа со нови бранови геј-доселеници од работничката класа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Без значајни геј-населенија концентрирани во маала, погонската основа на геј-движењето во конкретните општини значително ослабе.449 Економската основа на геј-медиумите исто така многу се намали: од град до град, локалните геј-весници пропаѓаа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Списокот на оригинални дела од геј-мажи што за поаѓалиште ги земаат стрејт-општеството или главнотековната култура може да се проширува речиси бескрајно.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

А оние што биле сопственици на своите домови во многу случаи немаа живи наследници или преживеани љубовници на кои би им ја пренеле сопственоста.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Второво во негеј- светот наоѓа претстави што може да се претворат во изрази на машкиот геј- субјективитет или чувство – со малку дотерување, ако мора – и кои им овозможуваат на геј- мажите имагинативно место за влез во некаква настрана утопија, некаде отаде виножитото, која не е сосема нивна творба.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Џејми О’Нил ја презапоседнува ирската републиканска историја за геј-ослободувањето и за машката геј-љубов во својот роман Кај Пливале, двајца момци (At Swim, Two Boys, 2001), чиј наслов упатува на еден претходен, класичен, негеј-роман од Флан Обраен.*435 И најуспешното дело на Мајкл Канингам, Часовите (1998), изгледа најгеј не кога се труди да ги прикаже машките геј-ликови, туку кога авторот се обидува да пишува како – или, впрочем, да биде – Вирџинија Вулф – некако како Руфус кога ја канализира Џуди.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Во исто време, брановите џентрификација што придонесоа кон преобразбата на геј-маалата предизвика стопанска експлозија на недвижностите во внатрешноста на градот, бидејќи оние од предградијата почнаа да се враќаат во новообновените внатрешни делови од градот, а поради тоа цените на недвижностите во урбаните центри на САД пораснаа вртоглаво. ‌Геј-мажите со скромни приходи кои ги населуваа геј-гетата и кои подоцна умреа од сида честопати не беа сопственици на имотот.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ако сите три сфери на тешката леснотија – облаците, снегот и маглата – се претворат во течна состојба, би се добило вода, со благи кругови на површината, кои рамномерно се шират, од нежниот вртеж на планетата.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Многукратно напластената желба за враќање во родните огништа се претвори во долго битисување.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Тогаш тие поминуваа по козји патеки, кои сега се претворени во автомобилски патишта послани со асфалт.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

И така живна загноената заемна омраза меѓу едната и другата опција на тие кои се самонарекоа бранители и душегрижници на Егејците, како што сами се нарекоа и ги нарекоа и тие во чие заблудување беа замешани нивните прсти и никој не прифати и не почувствува грижа на совеста, а рамнотежата меѓу двете скарани страни – грижливо ја чуваше Лазо, кој лично водеше сметка неслогата да не се претвори во кошмар.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Следејќи ги наредбите од Атина, органите на грчката црковно-училишна пропаганда во Македонија уште од порано се ставиле во служба на турските власти и многумина од нив се претвориле во опасни доушници и непријатели на Организацијата.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Сѐ се претвори во нема тврдина. Во глувотија.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

„Ако се случеше во сонот да се одвои од неа (земјата, заб. М.), ќе срипаше како попарен, исплашен да не се претвори во пердув, ветрот да не го подземе.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Едно утро, едно од оние утра во кои го молев Рајнер да ме пушти во својот дом за да можам да молам или да обвинувам, тој ми рече дека завршила љубовта помеѓу него и младата жена заради која ме беше напуштил.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Потоа се сврте, им се придружи на другото дете и возрасниот човек, и тие излегоа низ портата.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Го прашував, тој молчеше, а кога прашувањата ќе се претвореа во плач или обвинувања, ме бркаше од својот дом.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Едно од децата се оддели од мажот, и направи два чекора во правец кон жената, два чекора кои можеа потоа да се претворат во трчање, но одеднаш запре.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Бездруго, македонските маси со поголема радост ќе го прифатат гледиштето на македонските националисти што проповедаат Организацијата да се претвори од револуционерна во еволуциона. Како таква ќе може легално да работи во Турската Империја.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Веќе спомнатиот Вуди Ален вели дека уметноста е привилегија на интелигентните и образованите, но кога луѓето полесно ќе се разбираат, таа би се претворила во разбирливо сознание на светот.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Гласот од Профима се претвори во крик, излета надвор, ја грабна секирата и се обиде со неа да ја замолчи Царјанка.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Немам сила, немам храброст а знаеш љубовта е нема а јас ко чедо на амор се претворив во дух... ќе изградам куќа од зборови и во неа би те затворила со клучот на моето срце би те чувала да бидеш мое гнездо во кое слетува мала птица да бидеш мој дом со отворена мускулна врата за срцето на малата птица лекокрила, многу нежна да бидеш свежо утро но тиха вечер... светилка што искри во мракот во мојата коса, една надеж, небиднина една среќа во ѕидините на срцето што се руши ко стена да бидеш последна љубов дојди, не оди си, дојди!!!

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Се претворив во сомнеж, чекање, надеж...

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Светот настанал од влажен збор. (настанокот на светот според Догоните) во мигот на зачнувањето влажен е и воздухот и вагиналните ѕидови, температурата триесет и седум степени, умерено до значително облачно со услови за краткотраен дожд. никогаш не си земал часови пливање, но грбно ти оди добро. со секое проѕевање во матката по малку и голташ - протеини, јаглени хидрати, електролити и уреа. спокојно се нишкаш на тој воден кревет. како човечка рипка дремеш во мракот. потоа шок - со плач протестираш кога меурот ќе прсне и мокриот остров ќе се претвори во непрегледно копно.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Во мигот кога една рипка, борејќи се за воздух, излезе со главата над водата, ѕуницата се претвори во кружница.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Искрите кои секогаш беа присутни меѓу нејзе и Рада, наместо да се претворат во оган, сосема исчезнаа. За Рада ова како да беше олеснување.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Стравот од којшто ќе ѝ застанеше срцето ѝ се претвори во срцебиење.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Само требаше да ги повлечат чкрапалата и привидното затишје да се претвори во канонада, рововската борба да се претвори во судир гради во гради.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Уште ако не си ти и онаа налудничава Душка ќе се претворам во Робинзон. - Робинзонка!

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Допирот се претвори во прегратка и се случи експлозија од блажена топлина сред студените ѕидови, дамарен трепет кој заврши со спој на две врели усни.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Изненадувањето врзано во крпчето на тајната ќе се претвори во трагедија.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Море, некако пред време ми се задевојчило. Погледни ја, преку ноќ се претвори во зрела жена. Зрела во телото, но не и во умот.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Сите се претворија во уво.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Колку повеќе се будеше, сѐ поодредено разбираше дека она одвратното и навредливото е токму тоа што постои, а она што го прекина овој смел глас е така полнолико гордо, силно и младо и сета негова намачена душа жедува за она што веќе не постои и што престанало да биде живот и се претворило во некаква оддалечена светлина а без која е тескобно и мрачно.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

И сонот се претвори во опсесија, па кога тој зад големиот стаклен излог го минуваше своето работно време, таа по трипати се преслекуваше и, како божем случајно, проаѓаше.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Така, во ова модерно време компотот што нашите баби го испраќаа здравоживо за внучињата, во тегли завиткани со стари весници, се претвори во чај, се разбира без парчиња овошје во него, само вода.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Исто така, се зборувало дека Јапонците знаат како да ги воскреснуваат мртвите со помош на бисери, но и тоа, изгледа, беше една од измислиците на Марко Поло.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ќе вршат насилства над нашата женска челад; очекуваната жетва по полињата ќе ни ја испозапалат; луѓето ќе ни ги распнат на страшилата по овоштарниците и така тие ќе се претворат во храна за гавраните.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Тоа воопшто не му беше тешко со оглед на тоа што тој беше стручњакот кој, обраќајќи му се на доктор Фауст, знаеше да се претвори во витез со црвена наметка.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Утре в зори ќе ја земеме таа што ќе дојде да ни донесе храна, и неа ќе ја заѕидаме во темелите.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Тој открива дека може да стане птица.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Таа открива дека може да се претвори во мачка.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Се покажа дека разгранетоста на дланката е погодна за вршење на најразлични работи, па затоа едниот пар нозе, оној поблизу до очите се претвори во раце, а другиот пар порасна на сметка на прстите кои станаа излишни, заради стабилноста сплескани од тежината која падна само врз нив.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Пречукувајќи ги текстовите на својот американски речник по грешка наместо d отчукав f, и dictionary се претвори во fictionary.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Цела една земја се претвори во енциклопедиско белевче и како Атлантида се пресели во речникот на имагинарните места, Dictionary of Imaginary Places.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Така тие ќе се претворат во еден прекрасен букет, полн со мириси и бои, а гранчињата посеани со кревки, но бодликави трње. Прекрасна композиција.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Грдото пајче се претвори во лебед, блескаво суштество, исполнето со топлина и сладостраст.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Човекот се претворил во идиот и им се радува на грчевите.”

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Велат, од земја сме создадени и во земја ќе се претвориме.

„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)

Стражарите зачекорија напред. Гласот на човекот се претвори во пискот.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Порано или подоцна тоа ќе се случи, силата ќе се претвори во свест.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Гласот на Голдштајн се претвори во вистинско блеење на овца, и за миг и лицето се промени во лице на овца.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Во секој момент напнатоста во тебе може да се претвори во некој видлив симптом.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

И таа го имала својот момент на цутење, од можеби една година, со убавина на дива роза, потоа брзо се раскрупнела како оплодена овошка, па отврднала, кожата ѝ станала црвена и груба, а потоа нејзиниот живот се претворил во перење, чистење, крпење, готвење, метење, бришење прав, шиење, перење најнапред за децата, потоа за внучињата, и сѐ така без прекин повеќе од триесет години.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Во втората минута Омразата се претвори во лудило.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Таа наскоро се претвори во вистинско катче за рехабилитација на болни кои заздравуваа.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Од намуртено, наведено. натажено дете за миг се претвори во вистински веселник.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Се знае ли што не ќе измисли војник во првите бојни редови, чекајќи ја смртта секој момент? Ho по едно време оваа цуцка се претвори во вистинска стапица за војниците од двете страни.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Триста и седумдесет гроша, што пари се, но ако се претворат во аспри ќе излезе баснословна сума од 44.000 аспри, сметајќи во еден грош четириесет пари, а секоја пара по три аспри, за која сума ќе треба да продадат 44 најдобри волови, та остави што секаков вол и не се продава по сто аспри.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Белата капа од главата на Водно се зголеми, некој невидлив ѝ наддаваше петли на долните рабови и растејќи слегуваше сѐ подолу и подолу додека најпосле не се претвори во бело платно што едно утро го открија врз покривите на куќите и врз калта на улиците.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

На старата и крупна жена ѝ дојде да вресне на сиот глас Ова не е на арно! си помисли, и празната врата и снагата на Костадин пак се направија во неа и ѝ ја сопнаа мислата, ја запреа да се претвори во глас.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Заблудата може да се исправи, грешката може да се окае, наивната намера може да се претвори во добро дело...

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

Мојот престој во Албанија се претвори во вистинска рашомонијада, во фантомско патување меѓу семожни режимски режирани фантазми.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Сам, со туѓото минато како со свое со своето како со туѓо со „стодваесет и петте гласови“ кои, секогаш одново, го наговараат да се оддалечи од живата стварност сѐ додека таа, неповратна, не се претвори во јаз кој не се објаснува и кога ќе се преживее.

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

Еден ден, се претворил во јаболко на раздорот.

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

Амам: промена на смислата Не кога ќе влезеш и кога ќе те заплисне врел и непроѕирен воздух не кога ќе те поклопат капките разлеани по ѕидовите реата, мермерот, мрморењето не кога ќе те обземе вртоглавица зашеметеност од празнината на амамот, полна пот, плот и пареа не кога ќе те погоди како отсјај во сон светлината подадена низ розетата дозирано, од високо не додека студеното сонце-иње од карши ги облагородува дрвјата, релјефите, порталите, фасадите на сараите туку кога ќе потонеш гола во гротлото ко крвава рожба во исцедокот од водолијата тукушто прсната, за да може да се слизне низ пенџерето на животот (на)право во царството на немилосрдноста кога збунетото тело ќе помисли дека секое друго место е подобро ама ќе остане и понатаму - таму без да се помести кога ќе ја осетиш жешката вода како оддалечување од секојдневието, од агонијата на распадот (целото е мислена именка, далечно минато) кога ќе се престориш течен заборав божји благослов и ќе му се предадеш на телото мислејќи си ѝ се предал на психата егзотичното прелевање на смислата сѐ додека не се претвориш во прелив како таков кога ќе се испреплетат значењата едни со други и ќе се испретурат во кошницата на светогледот а ти ќе тргнеш во потрага по почетокот кога ќе сфатиш - Бизант е капија во темните агли на памтењето цела епоха е втисната како анатолиска крпенка во обичните зборови од твојот мајчин јазик во интимата на јазикот и се спровира низ капијата кон одаите и спалните дома кајшто по извесно време по извесна стварност потеклото се заташкува сродството се изобличува јазикот има свои потреби како и телото сфаќаш и тонеш во без-сознание зад јазикот, отаде нека почека ако те чека ... Истанбул, декември 2003

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

Тие очи со брзо движење му ја тргнаа превивката од ранетото рамо.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Му се внесе в лице, се претвори во две огромни очи.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Пеењето на птиците, чуруликањето на врапчињата, се претвори во волшебна утринска песна, песна со која птиците го поздравуваа раѓањето на новиот ден...

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

II Прво се изјазив како во детските игри малку игнеиплик и малку ушка високо да ја гушкам но снагата ми се претвори во сатар и секира што трчаат по стеблото разбегано по полјаната.

„Липа“ од Матеја Матевски (1980)

Небото в час се претвори во полноќ.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Не знам дали беше оган Доне Совичанов... можеби искра која се претвори во ова големо дете!

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Неа секогаш ја опфаќа една силна возбуда, или може да се рече страв од таа голема вода што тука под нив прво е една силна врева од што не се слушаат ни гласовите на луѓето, а потоа чиниш го завлекува воздухот најзината голема снага и Пела, се разбира, секогаш го има истото чувство дека тој завлечен воздух ќе се претвори во силен ветер што ќе ја откачи од рацете на мајка ѝ и баба Перса.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

И ако целата мака усреќи некого и се претвори во задоволство тогаш сме ја постигнале целта.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Аеродромите се претворија во „машини за надзор“.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Зградите што тој одбира да ги нападне со неговите големи слајд и видео проекции (што тој го нарекува ’интерогативен дизајн’) се обично оние кои доминираат во урбаниот пејзаж, оние кои го контролираат и регулираат протокот на секојдневниот живот.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Соочувајќи ги минувачите со овие импозантни слики, понекогаш во комбинација со звук и говор, Водичко има за цел да изврши симболички напад врз идеолошката функција на овие објекти како еманации на моќта, со цел градскиот пејзаж да се претвори во место на јавен дискурс и дејствување.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Глобалните сообраќајни мрежи ги преместија точките на влез од границите на места подлабоко во државата (меѓународни аеродроми), на тој начин правејќи го националниот простор поранлив и зголемувајќи ја потребата за внатрешни безбедносни мерки (аеродромска безбедност и надзор во трговските центри).

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Мајка ми ми имаше раскажувано дека на времето семејството на тетка Олга се скарало со семејството на покојниот мој вујко, по што неговата жена почнале да ја викаат „Марија смрдливата“.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Бидејќи речиси и не ме погледнуваше, воопшто не ни забележа како од нејадење и неспиење за една недела се претворив во бледа вреќа коски.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

- Ама, не, - ја прекинав тетка ми, - јас сум на еколо- Не успеав да го довршам слогот кога тетка ми прво гласно писна, а потоа вресокот се претвори во еден ритмичен низ од звуци, кој на крајот се претвори во "не".

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Но, тоа што уште повеќе ме изненади беше што кога продолживме да чекориме напред, кујната се претвори во складиште во кое имаше неколку стари велосипеди, косилка за трева, разни алатки, боци за гас и слични работи, наизглед неубави, а сепак корисни.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Потоа топлината и влагата се претворија во некакво пецкање, па пак во течна топлина и на крајот во болка.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Откако тетка Олга од другата страна го грабна телефонот, очигледно алармирана дека некој се јавува од странство, и покрај тоа што не стоев блиску до мајка ми, можев да го слушнам целиот разговор, од причина што и тетка Олга врескаше како да се довикуваат со братучетка ѝ од едниот до другиот крај на огромно поле.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Не можев да се туширам затоа што како веќе да ги чувствував чекорите на тетка ми како нервозно маршираат пред вратата - кога наместо да слушнам чекори од ходникот, од шолјата слушнав само едно „клок-клок“ и регистрирав како водата од казанчето сосем се испразни.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Не успева социјализам во олку студена земја, велат, којзнае во каква агрегатна состојба ќе се претвори.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Сега речиси никој не се јавува, и ноќната калакурница во нашата гајба, полека се претвори во пријатно катче декорирано со непријатна брмчиуши тишина.

„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)

До колку вака изѕемнети, оклапушени, полежеа на суровиот мраз уште само полчас, превезот можеше да се претвори во модра коруба што ќе ги скамени за навек.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

Но Дедо Мраз, не забележувајќи го сето тоа продолжуваше: - Ако бев доследен на верноста, сигурно немаше да дозволам од најголема да се претвориш во најмала и да се вратиш кај куклите.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

Првпат лицето на големиот патешественик се претвори во брашно.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

А за вас новинарите со крупни букви напишале - НЕ СМЕЕ ДРИСЛА ДА СЕ ПРЕТВОРИ ВО НОВО ВАРДАРИШТЕ!!!“

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Проблемот се претвори во многу позитивен план.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

Но, само што ја допре кваката од влезната врата, таа се претвори во злато.