се (зам.) - пресега (гл.)

Везден цвеќенцата си играа низ полето, се пресегаа и од лисјенцата на тревките го собираа гласот на младичот и во своите пазуви го скрија.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Авторот ја отвори прво предната врата спроти себе и додека се пресегаше да ја отвори и задната на седиштето до него веќе се смести најстарата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Околу главата му виореа ѕвезди, се пресегаа сечила, издишки и клетви круна му правеа како на светец.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ама што дека го најдов, вели и се пресега да ми го отскрие детето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мислам и тоа се пресега со студените рачиња кон топлината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И го подава рачето, се пресега по мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас сум црна во душата, му велам, мене таму ми е црното, велам и само се пресегам да го фатам за рака.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се пресегаме низ решетките, си ги подаваме усните меѓу железата: Среќна Нова, С новим годом, за многу години!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И само да се пресегам со рацете и рацете пак празни да си ги враќам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Почна и мене да ми се пресега раката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никифор се пресега и ми ги брише солзите од лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се брануваме пред вагоните, се газиме, се пресегаме, ама не можеш врата да отвориш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми се чини и гранките се пресегаат по бутот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
да не стекла пак реката, да не ги откорна овошките или само алето, е во Америка алињата им се дома, в среде куќа, е па водата нема узда, не се запира со прачка и со викање, а да ја видиш онаа вода што се оди со денови, еднаш ни рекоа денеска морето ќе игра, а кога игра морето, не играјте вие и кога зеде да рипа, да станува и да седнува, леле мајко, потплашена кобила, фучи и се пресега преку бродот и го прескока и 116
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)