Уметност? Алтруизам? Да, драга Агна, токму така. Уметност, љубов, алтруизам! Местово не може да се препознае. Се измени сликата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Како што животописот на Никола Поцо пишуван со раката на извесен учител носи во себе само привид на објективност кој се открива дури кога Башевски ќе воведе и други, наводно историски документи кои го побиваат ракописот, така и другите субјективни раскажувачи во романот, раскажувачи на кои не може да им се верува докрај, се препознаваат и се проѕираат дури во судирот со другите нараторски гласови.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кога излеговме од другата врата не можевме да се препознаеме.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Дали заразените со ХИВ можат да се препознаат?
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Што никако не значи дека нацизмот, по толку време, е неможно да се препознае, именува и да се бориме против него.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Освен тие два формални маниризми и ликовните и песните со букви, Курциус пронаоѓа четири „главни вида“: 1. logodaedalia, т.е. употребата само на едносложни зборови во стиховите; 2. асиндет кој го исполнува целиот стих, т.е. натрупување на зборови во стихот; 3. versus rapportati, т.е. „повеќе вкрстени набројувања, при што именките, глаголите, придавките, прилозите итн. најчесто доаѓајќи во тројства можат да се препознаат како взаемно припаѓачки елементи дури со разрешувањето на целата стиховна комбинација, а обликот на реченицата што се слуша заведува на лажни патишта, се губи, и станува погоден само за окото“.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Во САД една проминентна инстанца на оваа опсесија на завера може да се препознае во The New World Order на Пет Робертсон, но, како што неодамна видовме, има и многу други.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Со години гледавме сам како се искачува по ридот, Застануваше пред ѕидиштата во кои можеше да се препознае Некогашна тврдина и тука го минуваше денот.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Ако се даде пример од современата француска философија има голема разлика помеѓу Дерида, последниот во долгата линија на синови кои ја оплакуваат долгоочекуваната смрт на татка си, и Иригаре, која се препознава себеси како самохрано сираче несакано од татка си.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Се работи за тип на текст во кој она што досега се нарекуваше филозофија, со помош на логичкото или научното или поетското или естетското, ќе може меѓусебно да се преведе (како превод не ја подразбирам едноставно транспарентната еквивалентност), едно со друго цврсто да се поврзе (greffer) или едно со друго да се спои, па така овие споеви дозволуваат тоа да се препознае и во текстот, во денешниот, не во модерниот текст.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во тој миг месечината веќе ја надраснала грпката на ридот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сенките биле продолжени со коси сенки по земјата. Се испитувале и се препознале.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Да не си се препознала, Велико, вели. Јас ја изгледувам и си ја свртувам главата. И повеќе никогаш не ме праша за Неделка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Не си се препознала, вели Стојна, туку сега ме викаат Велјаница Пармакоска. По мажот ми, Велјана, вели. 220
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ами зошто не си, мори, прашувам и се чудам, да не сум се препознала?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ете, значи, поданици кои дословно се инкарнирани со угнетувањето чии што се жртви, принудени да се препознаат во државата што ги сотира мавтајќи им пред очите со нивниот сопствен лик.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Значи, концерти на личности и музичари и се препознаваат по деталите на облеката.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Не им беше тешко да се препознаат.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Јас тоа го избегнав, само му ја дадов пушката и му посакав сè убаво да му биде.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога ќе се погледнев во огледало, не можев да се препознаам, бев облечена во тетовска облека, образите ми ги нацрвија небаре тетовски јаболка.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Помина со рака преку лицето, обидувајќи се да се препознае во новата форма.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сега кога се препозна себеси како мртов човек, му стана важно да остане жив што е можно подолго.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И какво фајде од манастирската осаменост Кога отсекогаш ве учеле да се препознате себе си Во присуството на другите?
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Овде, во Земјата на езерата, и ветровите дуваа слободно, а сега, од границите, тешко се препознава земјата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
- Ја прашав: кога се паѓа роденденот на В. Зрновски? - упорно настојував да го уверам дека навистина ја сретнав Јана.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Си се препознал – го отфрли моето тврдење Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Си се препознал - го повтори своето тврдење Грофот но овој пат без да ме погледне. – Подобро е да ми веруваш мене одошто на сеништата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Никогаш не го игнорирам сомнението - и овде го прекинав мојот одговор.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
По звукот, звукот предавник,
се препознава
- Вардар е надојден.
Изворот е изгубен однапред
за оној кој бега од изворот
- како реката.
Рамнодушна
спрема времето
спрема колективната несреќа
спрема личната карма
спрема сè
надвор од неа.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Се гледаш а не можеш да се препознаеш.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Деконструкцијата секогаш расправа за маргиналното, и кога маргиналното станува централно во расправата, деконструкцијата веднаш се свртува кон нешто друго што е маргинално.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Успехот во уништувањето на стариот светоглед и воведувањето на нова шема на негово место е прифатен како позаслужен отколку кажувањето на вистинити нешта.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Овој сентимент може да се препознае во Кантовиот горд опис на неговата теорија како „коперниковска револуција“, во изборот на „коперниковска револуција“ за оваа достоинствена споредба, поради нејзината радикалност. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 77
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
- Вие се препознавте во мене или јас во вас?
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Сум се препознал во твојата постара сестра што ја оставив во далечниот југ.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Во неговиот став се препознава пред сѐ раниот дух на дадата (рецитирање на поезија во Кабаре Волтер), овде обновен во начинот на повоената тенденција за деперсонализирање на уметноста и проширување на медијот, но таквата употреба на јазикот не успева да го избегне токму она што се обидува да го спречи: субјективната манипулација, претворањето на еден инструмент или преносник каков што е јазикот во нов метафизички објект.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Таквото дете полека израснува во непоправлив лажач, а бидејќи лагата и лажговците лесно се препознаваат, тоа дете станува несреќен возрасен човек.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Се доближувам пред огледалото, се гледам и не се препознавам...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имињата се изменети или прикриени. Нека простат оние што ќе се препознаат, се трудев да не бидам пристрастна кон никого и ништо.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)