се (зам.) - препне (гл.)

Но вечерта кога со Филип чекоревме по нерамниот селски пат неколку пати се препнав ненаучена да одам на штикли.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
На едно угорниче погоре се препна во некоја затрупана ветка под снегот и падна. Веќе не се мачеше ни да се исправа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Бегот првпат го видов не кога отидов таму, зашто тогаш ме зедоа постарите прислужници и ме однесоа во помошните згради зад сарајот, туку подоцна еден ден кога јас се најдов близу до предниот двор на жолтата голема зграда со долги правоаголни прозорци и оттаму можев да го видам како се качува на еден дораст коњ, опкружен со слуги кои, кога коњот се препна под шибањето на мамузата, се тргнаа скраја.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ја повлече рачката. Полека сѐ се смири. Истрча во собичката; на прагот за малку што не се препна од свитканото, заспано клопче на неговото срнче.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
За него баналното прашање за забраната на чувањето на козите во првите години на комунизмот се претвори во вистинско искушение, во прва пречка на која се препна и уште тогаш падна комунизмот, во немоќта да експериментира долго време со живиот живот...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)