Го прифаќам овој восклик како дел од она што се стреми, да се стопи, да се преобрази во она што е поблизу до совршенството, во самата природа - преку неа да се доближи до невидливиот создавач на сѐ, на себе.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Потоа настанува кратка пауза, во текот на која Сухов се прави како да се присеќава на нешто, и потоа почнува да вергла.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
-На пример, таков одвратен факт - почнува тој и ненадејно се преобразува: зазема некаков антички став, бледнее, станува сѐ помрачен, а во неговите очи, кои наеднаш се отворени неприродно широко, се пали чудна мешавина од пакост, тага и демонски начела.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Кога ќе исчезнат конкретните облици, кога ќе се случи да блесне песната во нов замаглен предел, дамнешното кога ќе се престори во некој притаен порив по нешто што не се преповторува, видливото кога ќе се преобрази во одблесок на невидливо, ете, и во тоа е смислата на поезијата.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Еве, поради сево ова, јас ќе се обидам само да си ги возобновам оние мигови од мојот живот кој подоцна се преобразиле и се преобразуваат, едноставно се одгласиле и се одгласуваат од систем на зборови и мисли.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Фејсбукот едноставно се преобрази во мрежа со која се комуницира со луѓе надвор од земјата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Можеби преписот од букви бил сочинет, но штом бил пренесен од исток на запад, под светилна инаква од онаа во која е роден, буквите се преобразиле во бројки.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тука меѓу другото спаѓа и расказот „Волшебник“ кој подоцна израстел и се преобразил во „Лолита“.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Мислев дека она што треба во мене да е страв станува дива болка од која ќе можам да се избавам далеку од ова чудно земјиште со многу жили во себе, негде на некое бачило запаметено од детството или од прикаските на тоа детство: во несоблазнет дом на недоразвиени јагненца до чии меки слабини топло се дише, бескрајно се сонува цутењето на праските и јаболкниците.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но врз мене сѐ уште лежеше парче темница во која Круме Арсов се преобрази во жив факел што со искинати писоци се врти во круг, паѓа на коленици и пак станува, и трча кон ветар.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во истиот хируршки оддел постоеше еден човек на четириесет години, кој боледуваше од она што тогаш се нарекуваше myositis ossificans progressiva (fibro dysplasia ossificans), состојба во која мускулите се преобразуваат во коска. Тоа е многу ретка болест.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тој седеше во количка буквално без да даде знак од себе.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Биомасата да се преобрази во културална мемориска банка.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Монашки нишан:
сведоштвото на Лука Блажениот 29
„Има нишани што ги следиш
од рано детство
без да знаеш зошто:
- се будиш предзори
додека сосема не се повлекла
глувата сенка на ноќта
кога сѐ е разбиено на безброј дробни честички
сетен ситнеж кој подоцна ќе се склопи
во запрепастувачки складен
и топол мозаик, во фрески
по ѕидовите, по подот, на сводот
и сеќаваш
кревкото, кршливото
порозното, обезличеното
се преобразува во својата виша смисла
и ти се обзнанува:
ни еден слом не е алогичен!;
- тукушто си пркнал
уште дете, стануваш аскет
и заминуваш незнајно каде
само (посакуваш!) да биде тивко, молебно
створено и од природата, и од човека
за деноноќно бдение
за созерцание, вертикално понирање
на веда - од небеса до подземи
за живеење со жиг и жедба на монах
ни горе-ни долу
повеќе таму, одошто овде
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Пост- социолозите се преобразија откако тренд- дегустаторите го проектираа својот новороден ентузијазам во домовите.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)