Е, откако сето ова ќе се случи, се обраќаат кон оние што треба да бидат регистратори на нивната творечка присутност и бараат од нив сериозно да ја сфатат приказната затоа што таа е плод на потребата да стрелаат во месо и да го кажат она што не може да се премолчи.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Така загледани можат да објават, па да ја информираат јавноста дека ќе стрелат на месо и дека она што ќе го кажат е она што не може да се премолчи.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Во ваков случај се премолчува вистината.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сметаше дека ваква вест без друго може да причека, по можност и да се премолчи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)