Камилски го чекаше во својата библиотека целиот потонат во книгите, ѕиркаше од некоја барикада од нив, како да беше се престорил и самиот во книга, со животот во неа колку да може да се прелистува како единствена книга.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ми се прелистуваше каталогот Ла Ринашенте во душата, од раното детство до овие мигови, живо ми ги враќаше спомените за Мајка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Почнуваше свеченоста на книгите. Тие како да оживуваа од говорот на двајцата пријатели, небаре се прелистуваа сами од себе, ги оживуваа своите значења.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Меѓутоа, тука беа Татковите книги, од кои сѐ уште се ослободуваше некаква светлина, некаква надеж, да се истрајува додека тие се прелистуваа од невидливите раце на судбината.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)