се (зам.) - прекори (гл.)

Тогаш самата се прекори. Што ми е мене, повторно изговорив лага.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Илјадапати се прекори себеси што таа вечер не изброја до десет.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Лишките немаат врска со оваа работа, вели налутено Максим и во истиот миг се прекорува себеси што откако се заветува зимоска дека еднаш ќе го отепа кобникот од Камен, а не го стори тоа, не се стори ниет ни да се сети на него, а еве сега на друго си помислува, поправо зад друга помисла се затскрива: и да го отепаше, и да разгласеше дека е бувот отепан, луѓево пак ќе веруваа дека тие, лишките, им ја донесле оваа несреќа, а не тој, Лазор Перуноски, во час на пијанство.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- У, да би ме немало! - сама се прекори мајка му.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Томо прво се прекори за својата глупост.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Славица, свесна за избрзаната реакција, си ја поткасна устата; самата се прекори - устата ѝ беше побрза од мозокот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)