се (зам.) - појавува (гл.)

Меѓутоа, како што ни кажа нашиот соговорник, тоа за него и онака е неприфатлива понуда – бидејќи тој немаше никаква потреба од тие производи, како и начин на кого да ги продаде.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во овој случај симптоматично е и тоа што дополнително се појавува проневера со сопственички акции – но, за која сѐ уште нема конечна судска разрешница.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во март 2009, судскиот совет (составен од судијката Л. Димова – претседател и поротниците Љ. Аризанкова и О. Тодоров –  членови) донесе позитивна пресуда со која делумно го усвои тужбеното барање на тужителите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Старецот, како што знаеме, монотоно го изговори своето ‘објаснување“; мислите се појавуваа некаде на површината од неговата свест, и тој речиси не ги ни чувствуваше стварно, иако однадвор зборуваше правилно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За среќа, Наташа не ја забележа раничката на бутината.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Влегувајќи в куќи, стравот се појавуваше и исчезнуваше од нејзиното лице.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга беше загрижен за нејзината судбина, макар што волкот сѐ уште не се појавуваше пред нејзините очи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кога врволицата дојде пред конакот, валијата, со целата своја величина и достоинственост, се појавува на балконот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Каде е“, вели, „нивниот пратеник национален. Еве нови избори идат, а тој не се појавува.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но облак не се појавуваше. Небото притискаше пепелаво над жолтиот предел, маказаречката река пресуши, во јаблињата не остана ни капка.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Со оглед дека романот се одвива во временски распон од една година и дека односот на историјата на селото и Симоновиот предок Никола Поцо се повторува и во судбината на Симон и во неговиот однос со селаните, забележливо е внесувањето на уште една димензија на романот, онаа која укажува на можноста од цикличноста на историјата, инаку карактеристична за митското време во кое, во рамки на дневниот, годишниот или подолг временски период, циклично се појавува смената на денот и ноќта, годишните времиња, но и животниот циклус, смената на владателите итн.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Патиките, исечени одзади, направени како влечки, се жешки, ги поднагазувам, тие ми се одлизнуваат, но кофата веќе брзо се враќа и пак полна се појавува.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во постари времиња и градската населба, како и засебно поставеното еврејско гето, се наоѓала зад ѕидините на венетската тврдина распослана на ридот, но со тек на времето, градот, како и секој жив организам, едностано ги премавнал високите камени огради и се источил кон морскиот брег.  Во главата му се појавува сликата на рабинот Елеазар Корео.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сред летово, старата, голема заедница на Салоника контактираше со Високата јудаичка школа во Берлин со барање да им се препорача соодветен кандидат кој би служел како главен рабин на нивната заедница, со оглед дека таа била останата без главен рабин веќе осум години, од денот на заминувањето на Раби Узиел кој отишол да служи во Тел Авив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пред очите на Елеазар се појавува моавката Рут која ја прифаќа еврејската вера и која се смета за родоначалник на династијата на силниот крал Давид.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
На лицето од рабинот, под сериозните челично-сиви очи одново се појавува истата насмевка што ваквите вечери му тлее како штотуку запалена лампа за Ханука. 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Уште како дете, дента на Шабат, Лука одеше во домот на Кореови да го пали огнот за подгревање на саботниот ручек, па тие го задржуваа и го помагаа на начини што ќе бидат полезни, а нема да ги навредат ни него, ниту пак неговите родители.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Благодарејќи на Гугенхајмовата ретроспектива делата на Бојс повремено се појавуваа на групните изложби во американските галерии и музеи, а неговиот перформанс Којот од 1974-та во њујоршката.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тие произлегуваат од најисконските односи на човештвото со митот и магијата, односи коишто беа затскриени со усовршувањето на модерната наука и технологија.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
По години колаборација Луз Арке во почетокот на деведесеттите прозборува пред „Националната комисија за вистина и помирување“ и како сведок се појавува во повеќе од шеесет судски постапки.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
И додека на екранот се појавуваа убавите планински пејсажи на пелистерските планински височини, спикерот заклучуваше: Ако сте тргнале на одмор или планирате одмор, не заборавајте дека во светот постои вакво убаво катче за одмор и толку гостољубиви луѓе, кои денес можат да се сретнат во приказните...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
При виртуалната стварност, при компјутерското водење љубов, со коешто оперираме на денешниов степен, проблемот се појавува токму тука.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во духовната историја на Европа тој секогаш одново се појавува кога некој религиски или политички поредок на вредности ќе стане проблематичен, и тоа секогаш внатре некаква повеќе-помалку „александриска“ култура, меѓу дворјаните, во граѓанскиот салон, во состајалиштетото на боемите.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Преку весникот „Нова Македонија“ секојдневно се појавувале информации за правото на македонскиот народ за обединување, а посебно за борбата на Македонците во делот на Македонија под Грција.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Веќе следниот ден Поп отиде во американскиот културен центар во потрага по литература, а Марсо и јас почнавме да го промовираме ликот на Маклабас во „Неидентификуваното шоу на Калиостро и Кракатау“ измислувајќи безброј мали епизоди во кои Маклабас се појавуваше како лик на здивен балкански политичар кој освестувајќи се за реалноста на нештата се повлекува во шумите на „Маусдонија“ и почнува да живее како диво суштество кое себе се става во улога на извршител на некаква сопствена ирационална правда.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Мотивот на лавиринт експлозивно се појавува во 16 и 17-иот век и помеѓу 1880 и 1950- та.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Целиот свет се појавува како „восочна плоча“ во која се сместени знаците на апсолутот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Љубовниците прават крвен сојуз, а капките се претвораат во анимирани змии - значаен мотив овде.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се појавуваат флешови на Хитлер и Сталин, инсекти и носорози, The Wild Bunch i Midnight Ex- press експлодираат на прозорецот од мотелската соба додека двајцата водат љубов пред заложникот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Оливер непрекинато созда­ ваше френетична атмосфера за да ве инспирира.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Нечистотијата се собира под ноктите и одовде: „Колку црното под ноктите“ - во значење на некое мошне мало количество, но во јужнословенската екумена фразеологизмот се појавува во мошне скратен облик: „нокот“ или „црно“; во делот од западното словенско население квантитативната вредност на црното под ноктите преминува во експресивно-квалитативна оценка: кој има црно под ноктите, тој има грев на душата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Црвеното - белото - црното како основна компонента во составот на светот (?): Во културата на Тера Амата (ок. 23.000 год п.н.е.) е забележана истата тријада со потврдена сакралност во таа култура и карактеристична (не само на визуелен план, од аспект на впечатливоста на боите во оваа комбинација) сосем можно, за homo sapiens воопшто, што делумно се потврдува со сликарството на горниот палеолит; освен тоа: некои римски обреди, во кои на боговите од трите видови им се жртвуваат животни со црвена, бела и црна боја на крзното; некои хетитски ритуали за повикување на духови (духовите се појавуваат од црвениот, белиот и синиот пат). куса забелешка: модро - сино - плаво: Словенското „модар“ генетски корелира со литовското madaras со значење на „нешто валкано, нечистотија“. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 105
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Хиератички, ритуални кај него не се суштествата, туку формите, кои ја сугерираат сетилноста, јаснотијата и поврзаноста со среќните кукли, кои се појавуваат во неговиот свет.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И грмотевиците што се појавуваат секојпат кога Просперо прави магија предизвикуваат повеќе главоболка одошто стравопочит.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Како сведок на телесните и душевни предавања се појавува самиот Готвач, со приказната која воајерски патува по деловите на нивните тела, набројувајќи ги местата на средбите и телесните допири.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Се изумува дека точно тој фактор ја спречува високоселективната цензура на кортикалните центри, дека се појавуваат пореметувања на перцептивините настани, дека е тоа изменета свест на личноста дека е тоа негова деперсонализација и да се потсетиме само на кажувањата на Бодлер, Олдос Хаксли, Анри Мишо, да се потсетиме на Рембо, Аполинер, Горки.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
ПАНДЕ: (се појавува на вратата). Кинисувајте бре, луѓе што сакате да го остави дружината!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Снегот брзо се топел и реката почнала пак да се појавува.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Множество од еротски детали меѓу него и Рози му се појавуваа во имагинацијата - интимности кои за него имаа значење и квалитет на побожни тајни.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
По оваа историја, тие се смирија и започнаа сѐ поретко да се појавуваат. Сега сум сам.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Хелихоптерот падна дур трепнеш, како сандак.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во сегашнава ситуација на плуралитет на уметничките јазици, со користењето (и функционирањето) на двете наведени нивоа на пристап, се појавува една продуктивна тензија и се открива колку е комплексно прашањето за нашиот национален идентитет денес.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Фидбекот кој се појавува при ова им помага на терапевтите чесно да се соочат со моралните и етичките импликации на своите практики.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Напротив, беше тоа недоразбирање што истовремено беше и логичен исход од културната различност.150 Понатаму, тоа открива една основна вистина за формата во која се јавуваат културните разлики и за медиумот во кој најфлагрантно се појавуваат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сметаме дека следниве вистини се очигледни: -Дека сите видови се создадени различни но еднакви; -Дека сите се дарувани, секој посебно, со одредени неотуѓиви права; -Дека им припаѓа Слобода да живеат, Слобода да се Развиваат и Слобода да бараат Среќа на свој сопствен начин; -Дека за да ги заштитат овие од Господ дадени права, социјалните структури природно се појавуваат, засновајќи го својот авторитет врз принципите на љубов кон Бога и почит кон сите форми на живот; Кога која и да е догма на владеење ќе стане деструктивна по животот, слободата и хармонијата, органска должност на младите членови на тој вид е да мутираат, да исчезнат, да иницираат нова социјална структура, поставувајќи ги нејзините основи на такви принципи и организирајќи ја нејзината моќ така што ќе биде можно да се произведе сигурност, среќа и хармонија за сите живи суштества. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 61
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не беше веќе потребно да се расправаме или да се милуваме за да ја повикаме удавената жена; каде и да одевме, таа се појавуваше по своја волја: во ресторантот „Роки италијанска говедина“, во „Линдо Мексико“, и во „Куќата на Донг“, нашиот омилен кинески ресторан во кој што сѐ уште често одевме затоа што во почетокот на годината, кога беше зима и ние тукушто бевме почнале да излегуваме, нѐ оставаа да седиме и разговараме до касно само со малечки шољи јасминов чај и раздробени „колачиња на судбината“.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Генетската мудрост сугерира дека социјалните структури, долго градени, нема да бидат отфрлени заради неважни причини и минливи цели. Екстазата на мутацијата е балансирана со болката.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Постојано се шегувавме околу одењето таму.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Расположена ли си за Донг вечерва?“ ќе те прашав.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Да победеше Куско, би можеле да речеме, парафразирајќи го Борхес, приказните кои се само додатоци во Кралските коментари ќе се појавуваа во канонски книги.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Слична ситуација се покажува кај писатели какви што се Карпентјер, Борхес, и други на кои шпанскиот не им бил прв јазик и чиишто дела се составени од одломки и коментари на средишната традиција, наводно западна.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој час исчезнуваше, час се појавуваше, со денови го немаше, во мигови го имаше. Што правеше, никој не знаеше.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Нејзините фотографии се појавуваа по весниците поврзани со зборот анархија, беше упадлива по својата неупадливост – наместо деликатните фризури на тоа време нејзината коса беше едноставно кратка, наместо фустаните со тантели, машни, вештачки цветови, и ленти, беше првата жена во Виена која носеше панталони.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Меѓу двата брега не постои мост, а сепак некои луѓе преминуваат од едниот на другиот брег.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Понекогаш Криста ја запираше Клара во паркот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Понекогаш некој од брегот на лудилото престанува да гледа без престан во себе и во бездната, и како при некакво чудо се појавува на спротивниот брег.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И тие, старците, сѐ поретко се појавуваа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Паѓа во бездната, но не исчезнува во неа, туку се појавува на брегот на лудилото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Така луѓето ја препознаваа по улиците, ѝ дофрлуваа погрдни зборови и камења, ја плукаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кон крајот на 1905 год. Другарството е неутрализирано, а од 1912 г. се појавува под нови имиња, но не успева да добие официјално признание од руските надлежни власти.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Накратко, политичкиот театар е: „Напредно театарско движење кое се појавува во Германија после Првата светска војна“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Зборот криза почна да се појавува сѐ помасовно и појавно, а кога почна и официјално да се употребува, се оформи владино тело за справување со кризата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не. Не е неговата смена. (Во вратата се појавува Луков.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
На крај, од својата соба, со револвер во рацете, сета избезумена, се појавува Неда.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ко сезонско овошје час го има час го нема... и повторно се појавува но во друг облик.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Се појавуваат Љубовни парови од сите „нормални“ видови, па потоа хомоеротските парови од женски и машки тип; нарцистичките „автисти“, хермафродити, первертити... цела една галерија на сексуално однесување каде што залудно ќе ја бараме Љубовта ако таа не е „ласцивна“.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Френк- приказните се појавуваа во Вудринговите стрипови, во антологиските серии (Hyena, Pictopia, Snake Eyes) како и на неколку неверојатни места, како на пример The Milenium Whole Earth Catalog и на Hot Wired World Wide Web site; најраните приказни беа собрани во книга едноставно наречена Frank.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Некојпат се чини дека сѐ е мирно, дека целиот народ се восхитува на облеката на својот крал, кога се појавува некое глупо момче и со див глас вика: „А кралот е гол!“ okno.mk 195
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Љубовта овде се појавува во една од највисоките матафори на наводно неспоивото, како највисока “discordia concors”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Без оглед на толку суровите изнудени мерки, сличните злосторства сепак, не беа искоренети.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сите телевизии фураат идентична шема, сите весници исто (па го има ли тоа негде, два кретена со, до скоро, потполно исти текстови - од кои зрачат бескрајно мрзоволие и тапост - во ист ден 40 години да се појавуваат ко тотална навреда за било кое чувство за плурализам и две страни на било каков аспект!?), сите културни списанија се исти, државата е исто што и невладините организации, фондациите личат на министерства, ко да сме чувари на најсветата ебена вистина во историјата на човештвото, толку проклето оркестрирано сѐ изгледа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тереза во римската Maria della Vittoria овој момент го прикажува повеќе како сексуално отколку еротско-мистичко возбудување.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Адон - во согласие со таа опседнатост - ги опишува сите можни пансексуални испреплетености во светот на луѓето, животните, растенијата и камењата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Секогаш кога поројот од мисли ќе ја вратеше назад низ времето, пред очите ѝ се појавуваше судникот со трозабецот во рацете, кој со рапав глас ѝ ја соопштуваше одлуката за гревот и товарот што требаше да го носи како казна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Од нејзе како од тврда карпа се појавуваше ластарот на животот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таму беа секогаш на штрек да не бидат забележени од некој познат, но и од настраните воаери кои се појавуваа во мракот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Само понекогаш, кога ќе застанеше да здивне, тој можеше да се обѕрне назад и долго да се загледува во ситната пробиеност на својата трага, а во неговиот матен поглед, со нешто речиси лудечко од напонот во себе, се појавуваше и една самозадоволна насмевка, просто како во дирата по него да беше собрано сѐ, што би можело да го израдува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Телото покорно се опушташе на настојчивиот притисок на прстите. по налужената кожа се појавуваа и исчезнуваа модри траги.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во тој момент од другата страна на улицата се појавува пајтон. Арсо видува две лица.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Зад ригестите панталани се појавува руса детска глава, тркалезни очички, полни со ведрина, го гледаат со наивно љубопитство.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Домаќинките ја обожаваа Кристл, и разбира се караа - врнеа по онаа ороспија Алексис, која ете неколку години после разводот, повторно се појавува за да им го загорчи животот на Карингтонови.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Фигурираа уште неколку ликови-главата на ривалскиот клан Колбиеви, снаата на Блек Семи Џо (обид на Стивен да изврши ревизија на својата хомосексуална ориентација), па сетнем од некаде се појавува уште еден син на Блек, Адам.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Под нив се појавува и Давиде Недолетниот. Бара дрво за бесење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Им се сторило дека онде кај што нема умирања ни животот нема целосно значење - дури и од пепелта на шумските огнови никнуваат сипаничави печурки- смрчки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред тоа минувале еден по друг крај старчето спружено на веленце врз сено на разнишан колесник со две тркала, сите со поглед кон ситното лице до очи завиткано во шамија под која, кога ќе ја поткренел ветар, се појавувала врз расечената жила на челото мала темна месечина со капка крв без вистинска боја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
АНТИЦА: Ами кога ќе чуе? А кога ќе му кажам, ќе рече: Леле, на старите им го зел господ умот! (на вратата се појавува Василка).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Подобро од балкон ќе се јавам. (оди и се појавува од балконот).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Наеднаш низ Петербург се раширија гласови дека кај Калинкиниот мост и многу подалеку почнал да се појавува ноќе еден мртовец со изглед на чиновник, кој бара некаков одземен шинел и кој, со изговор дека му е грабнат шинел, не обрнувајќи внимание ни на чинот ни на звањето, симнувал од рамената секакви шинели: и со крзно од фока и од дабар, прошиени со вата, бунди од енотово, лисичјо и мечкино крзно со еден збор, секаков вид крзна и кожи, какви што само измислиле луѓето да си ја прекријат својата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Најубава и колку што е можно понереална приказна, од која ќе ги заборавам родољубивите и противречните лаги од овие неколку весници што ги купив токму на брегов.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Терасата на ресторанот неочекувано се отвораше накај Јадранот, кој тука ненадејно се појавуваше сред градот, на место каде што човек најмалку би можел да го очекува, зашто тој впечатлив син блесок не користеше за ништо друго освен за да му го збогати шаренилото на боите на пазарот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Од тоа време позорникарите добиле толку голем страв од мртовците, што одбегнувале дури да ги фаќаат и живите, туку само оддалеку подвикнувале: „Еј, ти, гледај си го својот пат!“ – и мртовецот- чиновник почнал да се појавува дури и преку Калинкиниот мост, ширејќи голем страв врз сите плашливи луѓе.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Од сите страни непрестајно стигнуваа жалби дека грбовите и рамената не само, да речеме на титуларните, туку дури и на најтајните советници, им биле изложени на сигурна настинка поради ноќното одземање на шинелите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сега му се сторија уште потивки и поосамени: фенерите почнаа да се појавуваат поретко – очигледно, тука веќе не се давало толку масло; се појавија дрвени куќи, тараби; никаде жива душа; светкаше само снегот по улиците и тажно се црнееја заспаните ниски куќарки со навлечени капаци.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пред сè, би било праведно да се каже дека значајното лице набргу по заминувањето на кутриот, сосема сотрениот од него Акакиј Акакиевич, почувствувало нешто слично на сожалување.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Со други зборови, поимите, кои се појавувале единствено како антитетички, со текот на времето човековиот дух толку ги извежбал што на секој од нивните два дела можел да им овозможи самостојна егзистенција и, следствено на тоа, да им обезбеди сепаратен гласовен приказ.“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Од почеток Исчезнувам и пак се појавувам, и бројам, Во секој ден го бројам нашето време, движењата на усните твоите зборови, мислите, миговите на спокој, ми го смируваат исчезнувањето, така ми е полесно.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Томаица знаеше некои од нејзините модели кои се појавуваа во модното списание на кое таа беше претплатена.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Настапуваше тивката летна квечерина. Се појавуваа првите ѕвезди над езерото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И кога се најдовме, според зборовите на Татко, на самата граница и кога змејот повеќе не се појавуваше, ние сите посилно се припивме кон прегратката на нашата мајка.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Немоќен на земјата, како птицата албатрос, тој беше моќен кон небескиот пат, со крилјата на слободата! - ја продолжив размислата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Чета разулавени неранимајковци, манипулирани во сите времиња и различни режими за да ги вршат валканите работи, кои најчесто се појавувуваат на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
12. БЕРБАТ.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Година, година и пол се појавуваше на нивните трибини и зборуваше за нужните промени што општеството мора да ги направи, така што за почеток ќе мора да се одржат фер избори и генералот Стојан да замине од власта.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Но во секоја нова варијанта на социјализам што се појавуваше од 1900-тата наваму, целта за воспоставување слобода и еднаквост меѓу луѓето сѐ поотворено се напушташе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Долу на улицата ветрот мавташе со искинатиот постер наваму натаму, а зборот АНГСОЦ соодветно се појавуваше и исчезнуваше. Ангсоц. Светите принципи на Ангсоц. Новоговор, двомисла, променливост на минатото.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но, залудно беше, не можеше да се сети: ништо не беше останало од неговото детство, освен една серија од силно осветлени таблоа, што се појавуваа без заднина и беа речиси неразбирливи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон не се осмели да ја заврти главата ни за милиметар, но нејзиното помодрено лице повремено се појавуваше на крајот од неговото видно поле.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Аритметичките проблеми што се појавуваа, на пример, од таквите поставки дека „ два и два се пет“ беа над неговите интелектуални можности.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пејзажот во кој гледаше се појавуваше толку често во неговите соништа што никогаш не беше сосем сигурен дали го видел некогаш во вистинскиот живот или не.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не се појавуваше, а беше засолнет зад некое стебло или зад некоја длабнатина од која ме следеше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Десет дена не го напушташе слабоста Симона. Му давав лекови што ги донесов од градот и му ги завиткував нозете со крпи во оцет. Температурата слабееше, но пак се појавуваше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Двајцата заминуваат надесно, а одлево се појавува полека Вера.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Епизодата во која во една квечерина се појавува Нанчо кој чиниш во раширената прегратка има чиста вујковска љубов спрема внукот, а завршува со фатена вошка од јаката, не ги поматува тие денови.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Усните му беа бузлести, влажни, како џигер посинети и со некоја растегливост поради која час оставаше впечаток на човек со шарм, на ведро небо на кое сепак се појавуваа секавици што оддаваа опасно зол човек.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Најмногу страв ни влеваше легендата според која на самата граница на Езерото, длабоко во езерската вода, бдее голем подводен змеј кој се појавува секогаш кога се минува границата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Оваа библиотека се појавува како лик во семејниот роман на Луан Старова.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Се појавува Мане. По него оди оркестар.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Обично тој Привид, барем досега, се појавуваше кога сум сам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Татко ми речиси не се појавуваше на широчинката.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Бесмислено е да се изедначуваат. Но, одговори малиот човек, со тесни усни, зошто тогаш јас кој во сонот присуствував на вашите гадости како (по ваши зборови) измислена, нереална личност, сега се појавувам во реална личност, сега се појавувам во она што го нарекувате вистинска реалност и сведочам против вас.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
А името на ветерот беше, најочекувано – женски! - речиси секоја година, некаде околу средината на мај, навечер ми се појавува уртикарија по нозете и по рацете, страшно ме чеша и ме присилува, барем три пати, да се будам преку ноќ и да се драскам како луд, долго не успевајќи да заспијам, со нервозна топлина внатре, во телото.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Го држев во внатрешниот џеб од палтото.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Подготвувам прилог за мојата емисија во врска со годишницата продолжувате со објаснувањето што никој не го бара од вас.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Имам два различни податока, го пронаоѓате наеднаш спасоносното прашање и го сместувате во широко разбрануваната насмевка во која сте спремни да ги потопите сите грди помисли што ви се појавуваат со неочекуваната средба со познајницата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
XIV Ноќта дојде полека,смрачено, ѕвездите на небото се појавуваа скржаво, додека најпосле мракот не почна да се сталожува, а светлината на ѕвездите да го притиска.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Добивам клоца во стомак... Се занишувам...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Гледам... Се појавува, тоа е Визјо! Тој излегува прв... Од скалите, во еден скок...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Визјо е најстрашниот!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сосема нормално е во ваквите ситуации ненадејно да се појавуваат разни случувања, пособно такви какви што не постоеле никогаш претходно.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Музиката струеше низ мојот грб и се појавуваше на врвовите на моите прсти.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во тие мигови на Пелагија ѝ се појавуваше затка во грлото и од неа не можеше да пробие надвор глас, туку само солзи.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Пела и во сонот се појавуваше како сонце, бело бело и топло а потоа таа викаше бате Дончо јас и ти сме брат и сестра нели а тој нема глас да ѝ одврати дека тие двајцата не се брат и сестра само нивните мајки во исто време ги имаат родено и оти се најдобри другари им кажуваат дека се полубрат и полусестра и сакаше да ѝ каже дека се само две деца таа момичка а тој момче нели таа женско тој машко како што има жаба машко и жаба женско како што има гугутка машко и гугутка женско како што има којн машко и којн женско како што има вол машко и вол женско и ние сме како нив и токму ска да ѝ каже во што е разликата меѓу машкото и женското го изгубува привидот на Пела сонцето и белото и ќе врекне со широко отворени очи Их, пак само сон!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Освен површините со пиперки и домати, имаше други со бланучки опојно миризливи и благи, а кога тие завршуваа се појавуваа јаболкца петровки што го немаа вкусот на бланучките, додека ѕарѕалините онака убаво пожолтени и со темни дамки од сончевата страна имаа уште поубав вкус и од бланучките, па сѐ до црешите, праските, грозјето.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Темни и заканувачки облаци се појавуваа зад планинските сртови, ама никако да ја поклопат скопската котлина.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Бабата Перса, во чекор следена од Мурџо, пред влезот на дворот се појавуваше минута две пред да завршат часовите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Затоа се обидував да бидам колку што е можно повеќе тивок, а кога ќе почувствував дека нема да можам да се исконтролирам ја пуштав водата од тушот да тече во кадата и така да го подзатскрива мојот звук.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Видов дека и другите се по влечки, па чекав проблемот сам да се разреши додека сите тргнавме еден по друг кон вратата од која дента мистериозно исчезнуваа и се појавуваа моите братучеди носејќи тенџериња и садови.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Над нас се појавува една десетина кралски војници.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Час се појавува, час ни се губи, се дави во вителот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го подотскривам со врвот на прстите и ми се појавува главата на командирот Џоџо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
2. Автоматот служи за уништување на групни живи цели кои брзо се појавуваат и исчезнуваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во бараките се палат светла и се појавуваат глави на прозорците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вооружени мажи се појавуваат на патот, земаат по два-три коња и мазги и по извесно време ги враќаат товарени со сандаци.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И тогаш се појавува недисциплината. И други работи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сите постари го минале тоа, кај сите се појавувале истите чувства, и сите „шашавеле“ како што тоа го вели поетот Антиќ.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
(Пауза. На вратата се појавува Велков.) Ти марш надвор одовде!!!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Е сега, таа беше градена врз темели на рисјанска црква, па долго време, за турски резил, крстот се појавуваше врз градбата, та низамите изутрина го симнуваа, иако тој ноќе пак се појавуваше - но и тоа би и помина, зар не?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сандри не сакаше да му каже на непознатиов за една чудна слика што му се појавуваше често во свеста.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)