Директорот и претпоставените се однесуваa во рамките на нивните службени овластувања, работното време се почитуваше, а платите и придонесите навремено се подмируваа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Односот на претпоставените е во рамките на нивните деловни овластувања, а неговите права од работен однос сосема се почитуваат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Меѓучовечките односи во фирмата, генерално, може да се опишат како сосем коректни.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Битно е да се нагласи дека работната атмосфера после окончувањето на спорот и враќањето на работа е коректна.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во ова големо претпријатие, Јаневски ги извршуваше своите работни задачи на работното место заменик раководител, по што беше унапреден во раководител.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имено, зачленувањето во синдикатот се случуваше по автоматизам, па секој што ќе се вработи во фирмата стануваше и член на синдикатот!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Најголем број од работниците беа мотивирани за работа, бидејќи имаше можност за унапредување, а вработените меѓу себе се почитуваа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Кога големите војни и стратегиите на нивните творци не ги беа скарале судбински, не им ја наложиле братоубиствената војна, како во други делови на Балканот, не ги победиле, немаше причини и во ова време на козите да не бидат уште поблиску помеѓу себе, да се почитуваат, да си сочувствуваат заедно при умирачките, да се радуваат на новите животи, да се мешаат меѓу себе, да ги слават заедно свршувачките и сите верски празници, да веруваат сите во времето на козите, во најубавото време на земјата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во тој уплашен човек Карер не можеше да види ни трага од она дете со кое играа во училишниот двор и чие лице го красеа немирните маслинести очи и една речиси постојано присутна насмевка. Цел живот се почитувале и се дружеле.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Облеката и изгледот, освен се разбира оние на Леон, во неговото семејство беа традиционални, на главата машките членови носеа штрајмели, капи од кожув, на лицата имаа бради, а покрај образите им висеа долги свиоци коса, Шабат и годишните празници строго се почитуваа, а јадењата се подготвуваа по рецепти и начини едноставни и скромни, како на село.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Како момчиња си ги доверуваа своите први љубови.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тој ни е водач, треба да се почитува, па игрите започнуваат според неговиот предлог или во краен случај - кога тој ќе се согласи за некој наш предлог.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Седевме во паркчето на нашата клупа. Го чекавме Љупчо.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Погребот бил настан што мора да се почитува.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Го правиме заради животот бидејќи тој треба да се почитува барем додека не заврши.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Го правевме тоа и во бробите“, објасни Даскалов, „кога секој загубен момент чинеше животи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Порнографијата во продукција на Фалкон стјудиос во 1970-тите го даваше визуелниот соодветник: промовираше модел на геј- секс како благотворна, опуштена машка размена помеѓу другари соиграчи што меѓусебно се почитуваат, а на пленетите гледачи им нудеше танталски проѕирки кон некакво геј- другарство што истовремено е и сексуално и братско, инклузивно и нежно, мажествено, но без осуди, на сечија радост лишено од улоги, хиерархија и сексуална различност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Токму тој вртеше со главата велејќи дека насилството не е решение и дека мораат да научат како да се почитуваат бидејќи мораат да прифатат дека тука отсекогаш живееле заедно и дека така и ќе остане.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
А законот не е закон ако не се спроведува и не се почитува.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Во Пансионот на видно место стоеја и Правилата за однесување со кучињата во кои пишуваше: „На секое куче треба да му се почитува правото на природен живот; не смее да се злоставува и да му се нанесуваат физички и психички болки; секое куче има право на заштита и нега; треба да се сака такво какво што е, зашто тоа не е во состојба да бира сопственик, а сопственикот го бира него; ако не чини, треба да му се помогне да се поправи, а не да стане жртва на лошото однесување и изживување; не треба нетрпение и брзање веднаш да се научи на сѐ, ами треба да му се даде време да сфати што се бара од него; не треба без причина да се разлутува или казнува, зашто и тоа може да изненади, да врати; првиот удар тоа го простува, зашто мисли дека е случајно удрено, по грешка, но ако по втор пат го удриш, сфаќа дека е намерно и тогаш ударот ти го враќа со уште поголема мера и те замразува со сета своја душа; тоа најчесто е само и нема никого освен тебе: разговарај почесто со него и самиот ќе се изненадиш како те разбра; љубовта со љубов ти ја враќа; и тоа, како и човекот, има своја судбина: не придонесувај да му е тешка; ако остари, ослепи или оглуви, ако стане неподвижно и остане без заби помисли дека тоа може и тебе да ти се случи, зашто староста е иста за сите; не однесувај се кон него како кон некој обичен предмет, зашто кога ќе го изгубиш, ќе видиш колку е жално; испрати го на неговиот последен пат и размисли дека секоја смрт, било таа и на животно, е загуба за сите: еден живот помалку на земјата”.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Не станува збор за покажување моќ, туку за џентлментски договор што треба да се почитува, дури и ако не постои закон!
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Махмуд Дарвиш со тивките пораки, со длабоките метафизички засеци во душата на страдањето на палестинскиот човек сметаше дека не беше дојдено времето, вистинското време за враќање во Палестина според диктатотна договорите од Осло.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се разделија! Не беа заедно но се почитуваа. Судбината сакаше да се вратат обајцата во Рамалах, во родната Палестина и тука да ги закопа смртта!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Една светска заедница што живее складно - се почитува себеси и се јаде.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
А и според КСС, само оваа одредба од измените влијаеше негативно врз правата на работниците, но тие велеа дека овој член од Законот и порано не се почитувал, па работниците не се обезбедуваа со договор за вработување долго време по истекот на предвидените (четири) години.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
И на хартија им беше укинато правото на работниците да учествуваат во управувањето со претпријатијата, кое и така во стварноста не се почитуваше!
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Обично, кога станува збор за незадоволителната состојба со работничките права во Република Македонија се мисли на тоа дека не се почитуваат правата што на работниците им ги гарантира законот.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
11. Впрочем, кај нас има и посебен Закон за волонтерството (Сл. весник на РМ – 85/07, 161/08) којшто, во пракса, не се почитува дури ни од страна на државните органи!? 18 време не подолго од три години, со тоа што содржеше и одредба која имаше намера да ја намали опасноста од злоупотреба на засновањето ваков работен однос: „Работен однос заснован на определено време станува работен однос на неопределено време ако работникот продолжи да работи, најмалку пет работни дена, и по истекот на периодот од три години“ (чл. 2 од ЗИДЗРО/03).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Вештината е во тоа да се допушти и создавањето и зачувувањето на националните идентитети, а притоа да се почитува, признава и прифаќа идентитетот и на другите луѓе.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Наредба си е наредба. Мора да се почитува. Зашто инаку...
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Тие се сакаат, се почитуваат и се заштитуваат еден со друг, како да се две деца.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Во градовите домашните животни не смеат да шетаат на улица, и тоа треба да се знае и да се почитува.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Кутриот твој татко! Постојано тврдеше дека кој пие зло не мисли!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Математиката е најупорна и најтврдоглава наука, дарагој Семјон, и затоа треба да се почитува!“, вели Иван Степанович и го гледам како си ја полни чашката.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Цариград на неговата младост, напати го гледаше како голема рака подадена од европскиот кон азискиот дел, сета блесната со алемкамени, а напати како толерантно цивилизациско средиште во кое се спротивставуваа, но и се почитуваа, западната и источната култура, како и муслиманската, христијанската и хебрејската традиција.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ако се почитуваше вообичаениот ред на вакви средби, директорот на театарот – гостин требаше да возврати, но тој го задржуваше на лицето својот израз – клише, од кој не можеше да се разбере дали се согласува или не со изреченото.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И траело тоа пријателство, и сѐ било добро, се помагале, се почитувале сѐ до тој ден, кога човекот не ѝ забележал на мечката дека ѝ смрди здивот.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И, добри мои читатели, да го завршиме разговорот со тоа што ќе повториме дека сите сме должни да се бориме за поубав свет, свет во кој сите ќе бидат еднакво среќни, во кои сите ќе се почитуваме и ќе си помагаме.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)