се (зам.) - починува (гл.)

Не толку од срце, но надежта дека ќе се починува, жетварите пак зашумеа со срповите, а Танасица го фрли буклето на рамо и се упати по ридот попреку.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Легнувам убаво и се починувам. Чекам да подзапре чукањето на срцето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)