се (зам.) - пофаќа (гл.)

Ме најде, си мислам, и се пофаќам за ногавица.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
— Гледај, велам и се пофаќам по голото од главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе седам и ќе се пофаќам по нозете, по ребрата, по слабините. Да видам да не имам нешто скршено, шинато, скинато. И таму, на скали ја предремувам ноќта, ја измеризувам. 245
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се пофаќам вака, а ми е страв да не прирасипам уште нешто на главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мрднувам со рацете, се пофаќам. Да бев мртов, сигурно не ќе можев ништо да помрднам. И ќе смрдев, ко отепан гавран.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)