се (зам.) - посомнева (гл.)

Го фати за кожата од која вратот и му го фрли пред врата на комшијата; му му го фрли ака на комшијата да не може да се посомнева во комшијата кому верата не му дава да има куче.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Не дека не се посомневав оти може да е во прашање и такво нешто.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А и да постоеја некакви чекмеџиња и фијоки со некакви безвредни нешта во нив, може да станува збор само за работи што не можеле да му служат никому освен на ограбениот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Им реков дека беа исти и со мојот син Иван во растот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оние што доаѓаа бараа да ја видат неговата одаја, и неговите шејови, а јас им велам дека во одајата има само една преслека од момчето, другите алиштенца се од мојот син Иван.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Инаку зошто ќе ни требаше да се посомневаме дека некој непресметлив можеби дошол за да ни ограби некакво божемно богатство кое никогаш не постоело.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Премолчи и тогаш кога ќе се посомневаш дека сум скинала и нешто незрело“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И нема да се посомнева!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Отец Кирил се посомневал дека слепецот од Кападокија е измамник, и дека знае само една и иста приказна која ја кажува секогаш, без разлика какво слово и со какво писмо е забележано на штичката.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Поголемиот број од нив не се занимавале со конспиративна дејност, меѓутоа, имало и такви што биле сомнителни, но никој во нив не се посомневал.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
И полицијата и средината во која се движеле ги прифатиле како такви и никој од надлежните фактори не се посомневал и не ги повикал на „разговор“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Се посомневал дека динамитот е откриен и конфискуван, а Гркот затворен.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Бев задоволен што, конечно, се ослободив од нив, и што не ќе им дадам возможност на цариниците да се посомневаат во мене и во мојата граѓанска и патриотска чесност.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сосема мирно ѝ вели: - Само да не се посомнева во својот копнеж. ***
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Приказната беше за витамините и стравот неговите деца да не се разболат и потоа сите да помислат дека тој не се грижи соодветно за нив и, о ужас, да се посомневаат во неговата професија.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
И за сето време, за да не се посомнева некој случајно во стварноста на која се однесуваа опширните Голдштајнови празни фрази, зад неговата глава на телекранот маршираа бескрајни колони на Евразиската армија - колона по колона цврсти мажи со безизразни азијатски лица, кои испливуваа на површината од екранот и исчезнуваа, за да бидат заменети од други, сосем слични.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дента кога се посомнева дека забременила, се исплаши. Не знаеше што да прави и каде да оди.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Или барем да можеше да се посомнева дека тоа не е истата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Се посомнева дека тој ќе заживее повторно, уште долго време.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Се разбира, мислев на сè она што веќе го спомнав: на гласовите; на претрчувањата; па дури и на сите оние коридори што одвреме навреме заличуава на темни сокачиња од некое не осветлено гратче.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- И додека ја чувствував онака висината на мојот врат јас во себе се прашував Зар можело да се случи тетка Боса да се посомнева или да сфати дека во мене сѐ повеќе се намалува вербата во вистинитоста на она што се случуваше?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но во мене од истиот тој момент, кога ми ја раскажа приказната, се јави помислата дека и тој се посомневал оти неспомнатата убавица била токму Пелагија и ниту една друга.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сега знам дека нам само ни се причинува оти човекот е силна ѕверка што си ја носи како богат улов судбината во своите заби.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Бев навистина поспана, заслепена, ниту за момент да здогледам или барем да се посомневам дека ни се прикрадува големото зло.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Господи, јас навистина се посомневав дека си начнат веќе од страдот и дека вистинската болест ќе наиде малку подоцна, кога ќе заборавиме на неа; кога ќе ни се измолкне од вниманието.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зар требаше да се посомневам во твоето чудесно откритие?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Луѓето се учат од животот, а децата најмногу.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дека на човекот му нема рамен во тој однос во природата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ставре, соселанецот на Лефтера, се посомнева во политичкиот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Вечеравме, го викна келнерот, Мане му плати и побара една соба за ноќевање.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Воопшто не се посомневав, поседовме уште малку, па бидејќи бев уморна, си реков дека ќе спијам и ништо нема да му речам или да го прашам зошто е тука во Кичево.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Понекогаш се случува да се посомневам во неговата искреност и да помислам, разгледувајќи си ги нозете, дека и не ми се баш толку никакви туку, напротив, дека одлично ми стојат куси фустанчиња и костими за капење, но тамам во тоа ќе се уверам, ете ти го огледалото, сѐ ќе стори да ме разубеди.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се сеќавам, еднаш, тоа одвратно огледало се запна да ми докаже дека ушите ми се клапушести, еднаш пак дека морам веднаш да искубам половина од влакненцата од веѓите, зошто такви какви што ми се ме прават да личам на був, а пак едно утро, ох, ужас!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)