ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Но растот нејзин беше побрз од мојот и поголем куќата што ми ја подјадува со своите долги длабоки корења што се шират во сонот што ми роваат та пукаа во ноќите без сон и ѕидови и порти се пореваа темелите и покривот ни татни од нејзините корни од нејзините гранки.

БОГДАН: (го носи под мишка Пијаниот. Овој је раскрвавен на челото и се порева).

И така, спикан зад тоа пусто тезге од расчаталени штици, меѓу грнците што се пореваа и превртените тави што стануваа капаци на цреповите за џвеќиња, Петре го доживеа тој земјотрес на јаничарскиот бес и сила, и самиот како некое цвеќе што венее брзо на студот.

Од сите бараки излегуваат жените и се вртат на снегот, се пореваат како налудничави сеништа.

Се поревам меѓу бараките, куц, куц, ја изминувам фурната и амбулантата.

Се влечкаме, се пореваме, замаени од чистиот воздух што ни се стега во дробовите.

Кога ќе се повтори грчот, станува и сака да излезе. Се порева.

Му се доближи одзади и го испразни сиот шаржер во него. Ѓорче се поревна и падна.

Тој уште се порева, ја трие главата и се обидува да ја истера тежината што го корне целиот.

На сите им студи, вели, некои собрани во купче се пикаат еден во друг и се тресат, се пореваат.

Облаци и магли се пореваат, се точкаат, небаре свински црева.

Некогаш ќе ми дојде да ја земам секирата и да му ја расцепам главата. Така, дури спие, дури се порева ко истурена комина.

Од куќите излегуваат здрави и болни, се извираат од под чардаците, се пореваат меѓу јалиците, како да излегуваат од земја, од никаде.

Влажен клик на усните и остро провирање на плодот од едно постоење ново Гранките се пореваат скршени во своите сенки округли раце од месечина и рамена од облаци.