Тогаш, тие години, гледајќи го расфрлан на сите страни и неприбран дома, не со злорадост туку со жал за него, некои пуштија глас дека од што се вдал по одобрението, Максим се померил од умот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Се извардувам наоколу, да не има некој да ме гледа, да не рече дека сум се померила од умот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Леле мајко, се штукнав, сосема се померив.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)