се (зам.) - покажува (гл.)

Во грчкото писмо, системот на означување на бројните вредности можел да настане само со појавата на дополнителни знаци и со доведување на бројот на знаците до 27, т.е. до неопходниот и достатен број за означување на единици, десетки и стотки.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ваквиот релативно доцен настанок на системот на изразување на бројни вредности во грчкиот систем на писмо се покажува низ фактот на губење на грчкиот еквивалент за старосемитското садхе, кое во грчкиот систем на писмо е внесено на 27 место со бројна вредност 900.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Откако ќе се минеше дрвениот убавец, пред нас се покажуваше вистински бел дворец, на врвовите од предниот истурен дел, небаре бранет од редица статуи – каријатиди со човечка става, а крај нив камени маски со семожни изрази.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Таа надворешна еднергија делумно влегува во човековото тело како храна, а делумно е привид што на човекот му се покажува како стварност.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Двете претпоставки се покажуваат недокажливи. А недокажливи се пак од некои неразбирливи причини.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Она што бега и се губи во секојдневната рутина, се покажува во уметничката употреба на компјутерите и другите виртуелни машини.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тогај кога зборува за својата Македонија, Никола Кирков го соопштува настанот низ една суптилна критичка нота а со цел да не затапи рефлексот и општествениот коректив онде каде што се покажува како неопходно одмавнувањето на грешката, каде што се покажува како неопходно отколонувањето на причините кои можат да доведат до мултиплицирање на проблемот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој намигна неопределено накај планињето што се покажуваа од прозорец.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Заправо погрешно би било да се рече - се крие, зашто таа толку видливо се покажуваше!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Понекаде под него се покажува скршено гранче од врба. Лисјата се одвај зажолтени.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој си замислуваше како го полнат нејзиниот град илјадници од оние млади распашани луѓе, што самозадоволно се покажуваат, убави и дрски, и дека некој ќе ја придобие неа, неопитната, ќе ја упропасти нејзината младост.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сликата на Пармиџанино секогаш одново го покажува точниот маниристички фенотип, иако поради својата „загадочност“ можела да дојде и од работилницата на Леонардо, тоа сепак е слика во која еден разблажен светоглед, доживеан во пренежната младост, се покажува во сета резигнација.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тивкото брмчење сѐ повеќе нараснува, а потоа на кривината се покажува џип.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Притоа тој посебно се осврнал на опасноста која им се заканувала на народите на Југославија олицетворена во „шовинистичко- сепаратистичките тенденции што се покажувале во разните делови на нашата земја“, а со една единствена цел да се ослаби „една моќна, една голема Југославија која била важен фактор на Балканот, во Средна Европа, која би била заштитник на славјанството на Балканот која би била моќна пречка на секој империјалистички чекор на Балканот“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Наместа снегот, натрупан по дебелите стебла и гранките на буките, сосем ги скриваше дрвјата, некаде пак каде што тој не навеал добро или се одронил пред време, се покажуваше црнилото на испреплетените стебла и гранки.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој не беше човек кој немаше навикнато на осама, но сепак - тој тоа сега го открива - едно вакво живо суштество, суштество какво што се покажуваше неговиот, сега неговиот, грифон, Грифи, таа негова осама сепак не само што нема да ја нарушува, туку и не ја ни осиромашува...
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Ми беше јасно дека Луција не ме избрала мене за оној кој прв ќе има можност да го види раѓањето токму на тоа движење; јас знаев дека тоа движење на Луција не е и мое, и сакав ние да имаме само наше движење, и не сакав да учествувам во тоа, како што е природно љубовникот на една жена да не сака да ги носи пиџамите на нејзиниот претходен љубовник; ме излудуваше мислата дека таа дури сега ме допушта во себе, откако стекнала извесна предност во искуството со мене, откако го научила тоа движење и сега ете, ми го покажува, како што се покажува нов автомобил на некој кој нема никаков.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ги поместуваше, минувајќи со прстите по нив, како да ги гали.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го разврзуваше крпчето, и се покажуваше што има во него: неколку ситни гранченца.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Српски воспитаници има од сите тие категории и во сите нив српското влијание се покажува благодатно за Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Секој од нас ќе забележи оти тие луѓе, за кои ние знаевме само од книга и ги знаевме како луѓе што сакаат да ни поможат да се ослободиме, ни се покажуваат нам за пријатели и сонародници и ни се присторуваат за наши покровители, не затоа што сме ние Грци, или Бугари или Срби, не зашто се грижат за некакви општонародни интереси во кои влегуваат и нашите, не зашто сакаат да поможат и да нѐ избават нас, а само со чисто егоистички цели, т.е. тие го експлоатираат тоа што ние се викаме со нивните народни имиња и сакаат, врз основа на постоењето на тие народни имиња во нашата татковина, да ја зголемат својата татковина, да ги обезбедат своите интереси со завладувањето ако не на цела Македонија, тоа барем на голем дел од неа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Се покажуваше оти сегашниот момент е најнеблагопријатен за воставање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Колку и да се покажува тоа недобро и опасно за Србија, сепак тоа не им противречи на српските интереси.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Она старче многу често го носеше тоа како прогонење, но Змејко баш и прекумера чувствително кон тоа и секогаш избегнуваше да се покажува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Надвор плискаше дожд и ги миеше камењата а нивната чистота сѐ појасно се покажуваше во бербатната вода, собрана во шеталиштето.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Веќе почнува да се развиделува и нешто црно како ѓумче, како котле се покажува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Затоа, нараторот мудро вели: Секој од третираните турцизми беше свет за себе, со свое минато, осакатена сегашност и неизвесна иднина.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мудро, како во научни расправи (а авторот на крајот од романот кажува, скромно, само дел од консултираната литература!), се покажуваат тие културолошки и аксиолошки составки на балканскиот менталитет генерално.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во рок од триесет секунди секое воздржување се покажуваше залудно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Просто не се покажувал како амбициозен, одмавнувал со рака.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога Татко се покажуваше дефетист, Мајка се пројавуваше како оптимист.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Овие вредности изложени во дела со инженерско-конструкционистичка поставеност, пак, се покажуваат како апсолутно бескорисни за епохата во која се предлагаат и, како такви,тие се осудени на неуспех.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Никој немаше никаква идеја зошто тој се однесуваше на тој начин. Ни сега никој нема.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Драмата им се покажуваше на луѓе кои на некој начин го загубиле својот пат.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тие се пронаоѓале себе­си во една абнормална ситуација што создавала многу страдање.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Физичките испитување не покажаа ништо ненормално. Никогаш и не се покажува.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
9 Мотив: црквата и гробиштата: Оддалеку најпрвин се забележуваат крошните на столетните дрвја припиени една во друга, грабејќи го лакомо просторот полн сончевина и отворен кон езерото до кај што окото гледа; црковната ограда е ниска и тие ја наткрилуваат, се префрлуваат преку неа со своите крошни, ги пробесуваат и ги спуштаат како зелени водопади; кога ветерот ќе го разниша зеленилото, се покажува камбанаријата и црквата издупчени од гранати; при секое удирање на камбаната, малтерот се лупи и паѓа како кожа од рани; на влезот од црквата сѐ уште стои на ѕидот св. Ѓорѓија качен на коњ и со копјето ја држи змијата прикована за земјата; наместа малтерот е паднат, та змијата е излупена во опашката, но јазикот ѝ е црвен, свеж и заканувачки издаден; гробиштата околу црквата се расфрлани без ред.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Чудовишето се покажувало според легендата, само кога некој ќе се обидел да ја мине границата!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
ЈАКОВ: Псссст! Сега е доцна за такви прашања. (Грмотевица. Музика. Се отвора дното, се покажува дуплото дно. Хаос.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
На обата брега се покажуваа двата клучни облици на медитеранската екстаза низ светлината на белото и црното сонце, како синтеза на универзалниот трагизам.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Татко, на крајот, секогаш се покажуваше како добар стратег каде да одиме.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се покажувам и јас во собата и шетам со очите: на една кожна фотелја седи русокос мајор, на бирото полковник, а онака, настрана, уште еден мајор со сипаничаво лице.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се покажува едно препогането војниче, препесено, што се вели, се поткачува на еден камен и се надава вака напред.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но тие и во гласот имаат некое измрдано место кое постојано им се покажува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Едни ми се покажуваат, други главечки ми се губат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Таа моја особина не се покажува како многу практична во реалноста, поради тоа што кога луѓето ги набљудувам малку поповршно, а помалку емоционално, повторно доаѓам до точен заклучок, само што овој пат побргу и побезболно.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)