„Е, тоа чекав да го речеш“, се озари тој. (На моменти не се стеснуваше да се поигрува комедијант иако таа улога воопшто не му прилегаше).
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
- Да... само забораваш дека потоа наиде и онаа Стојка, или Стојна.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Мене ми се стемни: можно ли е Луција вака да постапува, да се поигрува со мене?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ти го тврдеше тоа или само се поигруваше со своето знаење за да ме спасиш од гилотината и тоа со единствена цел да можеш сега вака да ме навредуваш?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)