Вратата на кафезот се подотвораше и за мене и за тие околу мене.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Никого не познавам, велам, ми се подотвораат очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми се приспиваше!... Само што ме фати дремка... ја слушам вратата како се подотвара...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Каде да оди, каде да бара - одговор, правда? Сите врати му се затворени, а и оние што се отворени, поправо што се подотвораат, го прават тоа прелажно - колку да му ја замачкаат вистината.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)