се (зам.) - подигне (гл.)

Дебелата рака се подигна и нервозно го допре неговото бледо и слабо лице.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Не беше сигурна. Сѐ едно, заслужува таа и споменик да ѝ се подигне, помисли Љуба.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мајка му, исто така сериозна и уште повеќе надмена, која како невеста си ја донела секогаш заклучената касела (од која кога ќе ѝ се подигнеше капакот избиваше еден стар и тежок здив на нафталин) и по сите килими во куќата не оставаше да се стапне со чевол, ами со чисти чорапи на измиени нозе.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Збунета сум... Ѝ помагам да се подигне, па ѝ ја додавам чашата со розето: - А јас се сеќавам на твоето детско гласче кога ни велеше дека сме силуети што минуваме низ маглата – Сум го заборавила и тоа, иако мислам дека сум била во право.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се подигнавме, истресовме прашина и стоиме во молк.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Полека да крка на спуза сѐ додека не се подигне кајмакот и кога просторијата ќе се наполни со мирис, тогаш се тргнува настрана, малку се остава да одмори од вриењето и полека се сипе во филџанот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога го дочитал пишаното, дојденецот, учениот и умен гостин, во миг пребледел, кротко се подигнал, ги кренал зачудените очи кон нашиот другар и изустил: „Ваше царско величество, Ваше превосходство, Ваше преблагородие, праправнук на големиот махараџа Раџнапур“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ако се подигне сега прашањето за националноста на Македонците, тогаш ние ќе треба да се вратиме назад за 30 и повеќе години.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тоа волкот просто ја имаше во својата уста неговата крв и трепереше од нејзиниот вкус, а во тоа имаше и една таква безизлезност, што тој не беше во состојба да не се подигне од петици, речиси маѓепсан од едно такво ужасно навестување на една ваква чиниш од самото дно на пеколот извадена и зачекорена и наеднаш толку необорива вистина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Онаа голема, распафтана мечка, отскокна од неговиот истрел, се подигна на задните нозе и остана така, исправена суза, погодена и згрчена, во едно морничаво превивање, во кое што болката бликаше многу посилно од секаков вик.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се фати за рабовите на одарот и со треперење се подигна на своите ослабени раце.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И му дојде некоја изненадна желба и слика. Посака да се подигне на лакти.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Легна на стомак и се обиде да се подигне на раце.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Залудно, не можеше да се подигне ни еден сантиметар од подот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Процесии, состаноци, воени паради, изложби на восочни фигури, филмски претстави, телекрански програми - сето тоа требаше да се организира; требаше да се подигнат бини, да се направат модели, да се состават пароли, да се напишат песни, да се пуштат гласини, да се фалсификуваат фотографии.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јас упорно пак навалував: „Ајде, малку, барем пробај, па како мислиш да се подигнеш без јадење“. Не помагаа моите убедувања.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Сиротата мајка се затресе од овие зборови и ја зеде шамијата в раце, та тргна од домаќин до домаќин да моли да ѝ помогнат да се подигне „куќа“ на „сајбијата“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но, ова како да го слушна Сретен Јаворов, па му рече на Цветана Горски: - А сега почитуван Горски, што ќе стане со јагулите и нивниот пат, доколку проектот за изградба на хидроцентралите и насипите се оствари и доколку се подигне нивото на Езерото со упатување нова река во него?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И кога по неа набабри втора врз зеницата на Пандо, се подигна старечката рака и дланка рапава, жилава, ковчеста, но бодра, ја откинува за да не остави лишај на пониженост.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И сите со ѕуреа од санките, видоа како куклата се подигна.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ама, кога погледот му затарашка понатаму од куклата, кога на некаков плафон над нивните глави здогледа дијамантски лустер, што расфрла млазови светлина во разни нијанси усукани едно во друго, а под лустерот елка накитена со, исто така, живи ѕвездички од бесценети камења, тој полека, полека се подигна.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И виде како лесно се подигна кон челото раката на Тинка, како молежливо и заносно е озарено лицето на Мита и долго е закован во таванот погледот на Зоја...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ја нарами пушката, силно истри дланка од дланка, дувна во шепите неколкупати, зачекори до стеблото, се врати назад, се подигна на прсти и се обиде да погледне преку високиот намет.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тишина. Лефтера се подигна, се исправи и исправена оди. Сѐ поблиску е Шарко.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ќебето што истовремено беше и врата, нагло се подигна и во земјанката се втурна бран студен ветар и по него влезе Аргир.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Старичката се подигна на прсти и, ставајќи рака на уста, му шепна на уво: - Моча, моча во постела...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ѓорѓевица се подигна на лактот и наслушкува. Стана и погледна низ прозорчето.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тешко би можело да се најде друг пример во светот кога народот на едната вера бара да му се подигне храм на верата од другиот народ.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Султанот Абдул Азиз кон крајот на XVIII век испрати ферман во кој се вели: „По барање на муслиманското и на православното население на градот Белград Арнаут (Берат), наредувам да се подигне црквата Свети Митри во центарот на овој град”.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)