се (зам.) - погледа (гл.)

Се погледавме пламено в очи. Проклет да бидам, пламено.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Не можеа да се погледаат очи в очи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Времето за него работеше, ако не се погледа од другата страна: дека тој си работеше за времето.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Глигор сѐ поодредено чувствуваше некакво жестоко задоволство поради тоа што, еве, ги собрал - тој и никој друг - сите оние со кои требаше да се пресметува, добро да се погледаат очи в очи.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ако се помести за четврт влакно... да се мрдне само за микрон, да се погледа низ него, тогаш е готово! доста е! се останува проклет за цел живот!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Се погледавме така и јас му велам: - Е, ај доста е гледање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)