се (зам.) - повтори (гл.)

Во кривичниот процес (кој беше воден пред судскиот совет во состав В.Миновска судија-претседател, С.Михајловска и С.Петров), а и оштетениот Јакшиќ имаше свој полномошник (адвокат М.Петковска – поротници/членови) осудениот управител беше застапуван од својот бранител (адвокат В.Петров), а и оштетениот Јакшиќ имаше свој полномошник (адвокат М.Максимовска) кој, во завршните зборови, предјави имотно-правно побарување во вредност од 3.500.000 МКД (57.375 ЕУР) кое ќе го бара во друга постапка. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
11.  Постапката што со одлука на судот е завршена правосилно, може, по предлог од странката кој има третман на вонреден правен лек [extraodrinaria auxilii], да се повтори во законски таксативно наведени случаи, меѓу кои и: – кога одлуката на судот се заснова врз лажен исказ на сведок или вештак; – до одлуката на судот дошло поради кривично дело на судијата, односно на судијата- поротник, на законскиот застапник или на полномошникот на странката, на спротивната странка или на некое трето лице; – странката стекне можност да ја употреби правосилната одлука на судот која порано меѓу истите странки е донесена за исто барање; – странката узнае за 207 нови факти или најде или стекне можност да употреби нови докази врз основа на кои за странката можела да биде донесена поповолна одлука тие факти или докази да биле употребени во поранешната постапка; – со одлука на надлежен орган дополнително правосилно е одлучено за претходно прашање на кое се заснова одлуката на судот (в. чл. 392, ст.1, ал.4, 6-7, 9-10 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со најновиот позитивен развој на настаните, Јакшиќ се надева дека сега ќе се повтори граѓанската постапка 11 и дека овој пат правичноста конечно ќе победи, а тој ќе биде во состојба да ги подмири долговите кон своите роднини и пријатели кои ги создаде овие години за да го спаси видот на едното око, а и да добие средства за да може да отиде на операција за, со помош на трансплантација на рожница, да го поврати видот на окото и како порано да биде нормално способна личност.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сите дејствија преземени во предистражната постапка од страна на јавниот обвинител или полицијата се сметаат за тајна (чл. 289, ЗКП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
9.  Заради проверување на прибавените докази или утврдување на фактите кои се од значење за разјаснување на работите, органот што ја води постапката може да одреди реконструкција на настанот, која се врши така што ќе се повторат дејствијата или ситуациите во условите под кои според прибавените докази се одиграл настанот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако поради делото настапи смрт на едно или повеќе лица – сторителот ќе се казни со затвор најмалку три години (чл. 292, ст.1-2 од КЗ – „Тешки дела против општата сигурност“).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Не се повтори веќе во животот и не ќе се повтори изгледа никогаш таа само замислена, незадоволена сладост.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кон историското ниво на приказната кое низ преданието, архивата и пронајдениот животопис пружа увид во колебливото минато, се придружува современиот контекст во кој историјата се повторува и се огледува во речиси истоветни форми, наметнувајќи го заклучокот за неможноста од пронаоѓање сигурна точка на посматрање и на дофаќање на конечна вистина.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Женски, брачни, мајчински: децата можеби со подозрение ќе покажуваат кон таа несреќница и ќе зборуваат со глас што таа ќе го слушне; мачката пак има буви, тие ќе ни влезат во софата; сопственото лице делува замачкано, тоа е поради жештината; дали е вклучена ринглата под гравот? мрачната болест на машината за перење алишта може да се повтори - баботи при испирањето, а ѕвечка при перење; господи боже, веќе е единаесет часот; кој од вас загубил една каљача?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Ако сакаш да не ти се повтори годинашното, ќе требе да се позамислиш над него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Залудни се нашите молитви да се повтори времето.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
На вратата ѕвонењето се повтори, погласно и поупорно, а заѕвонија и ножовите и виљушките врз чиниите кога стана Горда.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Еднаш се бакнаа таму, а кога тоа требаше да се повтори, место право дома поминаа низ паркот - и без договор и без противење.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Заштедите што се постигнуваат со избегнувањето на тестирањето на огласите пред да се емитираат се смешни во однос на можните загуби кога преку мас-медиј се испраќа погрешно формулирана порака.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Камерата го регистрира и точното време на задржување на одредени места.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Внатре кориците на часописот вметнати се 15 огласи, од кои три се повторуваат два пати. Едниот од тие три дуплирани огласи е тест- огласот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Првкањето пак се повтори. Тоа беше една мала мирољубива пеперутка.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Сега им стави хмељ и вода и истото старо чудо пак се повтори.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Публиката збесна од смеа; некој бараше тоа да се повтори на „бис“, но јас одбив; зад завесата, ѝ реков на Луција дека е доволно, но таа инсистираше тоа да се повтори; јас велев „Не“, таа ме молеше, дури клекна на колена пред мене зад сцената и јас одеднаш реков: „Е сега навистина е доста, Луцијо; ти уживаш да ги понижуваш луѓето, но сега е навистина доста!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Живеевме како богови; немавме многу а имавме сѐ, и тоа никогаш во животот веќе не ми се повтори.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Доколку му забрани или го успорува влезот на Светиот ветар, во неговиот ум ќе владее темнината: тогаш како на пустинскиот рамен песок, ишаран од ветарот на пустината, во неговиот ум, секогаш ќе се повторуваат истите нешта, врз површинското платно на секојдневието.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Протестите против тој злосторнички акт се претвориле во движење кое постојано ги потсетувало народите и државниците на Европа дека султанска Турција е анахронизам во современото општество и дека ако не се преземат мерки и не им се помогне на угнетените да добијат свои човечки и политички права, крвавите настани можат пак да се повторат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
98. Надворешниот свет пак го уверуваа оти историјата со Источна Румелија не може да се повтори и со Македонија, зашто во Македонија има многу народности, а не две-три, оти сите тие народности, како и сите соседни балкански државички и големите држави, ќе можат да го спречат соединувањето на Македонија со Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Бре, какви ненаситници сме, велеа луѓето, го истребивме езерото; се пцуеја, се обвинуваа меѓу себе, но штом ќе чуеја дека пак бучи езерото, дека пак дува југот, скокаа од сон, се будеа и трчаа крај езерото да видат да не се повторува истото чудо.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Додека има идеалисти и глупаци, сиве овие истории ќе се повторуваат.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Историјата се повтори, Рада на таа хиерархиска листа и овој пат се најде на дното.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Господе! Пак сѐ ќе се повтори!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тоа почна да се повторува во секој нов дуќан.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Потропувањето сега се повтори сосема јасно и тревожно бргу.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше еден сосема тих глас, а по него еден длабок одглас на нешто како далечен истрел, кој потоа како да се повтори од поблиску, а низ сето тоа, едвај дофатливо за слухот, се носеа последните одзвуци од нешто, што не беше ни писок ни волчешко завивање, а тој во таа своја потонатост можеше уште да помисли дека вака може да се разреси во своите последни одзиви само човечкиот вик.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тогаш потропувањето се повтори. Беше исто како да тропа човек.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Она 'ржење, што можеше да биде само волчешко, се повтори малку од подалеку.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Дојдени сме како пријатели но можеме и да ги запознаеме вашите закони.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нивните движења немаа ни ред ни крај, се повторува и пак беа секогаш поинакви, еднаш остри и аглести, другпат меки, бавни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во далечина се лелеел предаприлски воздух и можел да биде река на стопена срма, тек на проѕирни настани од волшебна приказна од која во душите ѕвонат танки жици на тага по нешто што било и што не ќе се повтори веќе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Повеќето беа сити. Се местеа околу огнот да заспијат и се менеа при светлоста на запалените трупци и распарчени стебла, беа и луѓе и призраци, стенкаа, се чешаа, ги сврбеше кожата и ги болеа коските под кожата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Врз него полегнала тивка очаеност. Само затоа ли се повторил како наслушнувач?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но стоел, сакал да ја види таа љубов, сакал да се види себеси по триесет и една или две години.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сега влегуваме во станицата Сен-Силпис, некој покрај мене се исправа и заминува, Ана исто така останува сама пред мене, престана да гледа во чантата и на два-три пати нејзините очи расеано ме пометоа пред да се загубат во рекламата за бањското капалиште која се повторува во сите четири агли на вагонот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Жеро Жерав кружеше над мојата глава.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Соништата можат да имаат свој призрак. Се повторуваат и преку ден.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не бегајќи од конкретното и секојдневното, а напротив, впуштајќи се смело во искажувањето на она што бездруго треба да се рече, за да му се затре семето, за да не се повтори, Чинго ја зацртува својата социолошка линија антиапологетски, во највисока мера критично, непомирливо, бескомпромисно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Од една страна, тој период наивно се глорифицира и митологизира, додека од друга страна со бирократска педантерија се набројуваат злоупотребите, компромисите и неуспесите од тоа време со цел да нѐ потсетат дека таа величествена заблуда не смее да се повтори.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
На надворешната порта се слушна ѕвонот од ударот на металното раче врз прикованиот метален круг. Ѕвонот се повтори три-четири пати.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Истото се повтори токму кога се разминуваа: беше тоа само една гримаса, едно потреперување, брзо како затворање бленда на фотоапарат, но очигледно вообичаено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но не, тропањето се повтори. Најлошо од сѐ ќе биде да одолговлекува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На вториот ден играта се повтори со една мала измена: сретнатите детински очи не се исплашија како вчера, но погледите достасаа до едниот и другиот и на миг се погледнаа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мрморењето се повтори, потрети, и кога Крсте ги фрли очите во посока од каде што идеше гласот, уште малку што не падна од магарето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Шо виде, шо чу на чешмата? — ја подзе Рожденката ќерка си и сама чекајќи со нетрпеливост да се повтори она што и го кажа невестата Тода.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ланските се повторија годинава, годинашниве ќе се повторат в година, на земјата ништо не се менуваше, освен старите што умираа, младите старееја, нови се раѓаа да поминат по истиот пат по којшто поминале нивните предци.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Влезе тој натемаго во ниј, ќе а пустат куќата, — рече Стојо еден ден кога пак се повторија кавгите меѓу Митра и Доста и се обиде некако со притисок да ја замазни кавгата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И оваа недела сѐ се повтори: службата утрена, литургија, парастоси, та дури и четири крштења.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Минувајќи низ градот и овде се повтори она што се случи во Прилеп кога ги дотераа по Илинден од Мариово..
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тропањето на портата, сега малку посилно, се повтори.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Тоа е реалноста на животот, партитурата се повторува како пејсаж осипан со оази на привидно блаженство во кое нема место за вистините на срцето, жед за вода во пустина и фатаморгана во која постојат само “вистински лаги”.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
При вториот обид случката се повтори.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Чувството на лебдење се повтори.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Се повтори и заслепувачката светлина. Виножита немаше.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
И работата се повтори. Зедоа луѓето пушки, се нарекоа комити.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тропањето, сега посилно, се повтори.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И, да не должам многу, добри мои, уште неколкупати се повторило тоа: „Ама ако не беше мојата наметка, ќе накиснеше до кожа...“ и „Многу ти благодарам...“ па на човекот што си немал своја наметка најпосле му прекиснало, му прелило што се вели, па се симнал од коњот и сосе алишта се фрлил во реката.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Не знам како се случи со тој штрајк, но сигурен сум дека ако сега нешто сторите веќе нема да се повтори.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Другпат да не ти се повтори. - И ми ја грабна слушалката од рака.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Зошто AI и когнитивната психологија се во ист чамец Се чини дека се повторуваат сомневањата дека AI и психологијата имаат многу заедничко; и всушност, имаат однос на суштинско (и притоа во пораст) взаемно помагање и збогатување.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Или свеста дека овие допири никогаш повеќе не ќе смеат да се повторат?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Пукотот повеќе не се повтори, но и немаше потреба, зашто Марко веќе испушташе душа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Овој згустен миг никогаш не се повтори.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сашо се вслушува, а тоа клопотење се повторува: - Клоп-клоп, клап-клап!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)