- Колку просјаци има пред црквите кои молат за 10 денара кога пред нив се паркираат високобуџетни климатизирани џипови од најнова марка - му рече Метакот на свештеникот.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Меѓутоа, фрапира фактот што двојно повеќе се паркирани по истанбулските улици, а на некои места дури и на тротоарите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Настана долга пауза, штама, која траеше сѐ додека не се паркираа пред нишкиот парк.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Се стрчувам по удолницата, исто како автомобилот, кој се симнал од тротоарот и си се возел сам удолу, поминал на другата страна од коловозот, се качил на тротоарот отспротива, ја срушил оградата и се паркирал во дворот на една куќа.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Зад него, на брегот, неколку навивачи, еден во капечки костим, друг во избледена маица без ракави и куси пантолони, третиот актер со минималната чивава, сите со запалени цигари; две фрлени уловени рипки, едната претка, но млитаво, околу другата, неподвижна, се одомаќиле оси.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Се паркира пред кафеаната „New age“: и отидовме на ракиичка. Онака кејфски. Со таратур.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ми смета што комшиите ми ги бројат ќесите кога се враќам од Тинекс; кога црни коли со црни стакла се паркираат у трава или пред Ристиќева; кога не можам да отидам на базен у зима, пошто некој шапшал не платил нешто; кога не можам да се отарасам од бубашвабите, пошто комшијата од седми немал 80 динара.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Лево – голема, прекрасна бензинска пумпа со плац на кој можат да се паркираат неколку десетици коли и камиони, ресторан, кафеана, продавница со секакви делови за автомобили и самопослуга со прехранбени артикли.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Се паркиравме пред една голема бела куќа на два ката.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Доаѓаше од правецот на ходникот, каде што беше тоалетот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)