Во него секоја буква беше сликичка што лесно се сочинува, лесно се помни и лесно се отклучува значењето нејзино, оти сликите најлесно ја предаваат душата нивна, значењето: еднакви се по значење со самите себеси, со она што нацртано со сликата е.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нешто чкрапна, како да се отклучува врата, потоа одекна тресок од скршено стакло.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Со тешка мака, оти клучалницата беше древна, го стави клучот внатре и го заврте; како небесата да се отклучуваат, скрцка вратата, се отвори и јас му ја дадов светлината на Филозофот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)