се (зам.) - ослободува (гл.)

Имателот на предметот се ослободува од одговорноста делумно ако оштетениот делумно придонел за настанувањето на штетата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имателот на предметот се ослободува од одговорноста и ако докаже дека штетата настанала исклучиво со дејствие на оштетениот или на трето лице, кое тој не можел да го предвиди и чии последици не можел да ги избегне или отстрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имателот на предметот се ослободува од одговорноста ако докаже дека штетата произлегува од некоја причина што се наоѓала надвор од предметот, а чие дејство не можело да се предвиди, ниту да се избегне или отстрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имателот на опасен предмет што му го доверил на лице кое не е оспособено или не е овластено да ракува со него, одговара за штетата што ќе произлезе од тој предмет (чл. 162, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Не можевме да го заборавиме денот кога брат ми партиец пресуди, а татко ми се согласи козата да се вика Сталинка, макар што тој си остануваше верен на определбата да се ослободуваме од имиња на војсководци, светци, ослободители, да бараме имиња меѓу цветовите, природата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Знаците, врежани во камената грамада, со текот на времето исчезнуваа, од нив се ослободуваше историјата, сведочеше минливоста.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Еве, сега, кога најмалку ѝ требаше на сета земја, кога таа се ослободуваше од Сталина, луѓето од јужната република го измислија тој проклет Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, такво чувство опфаќа кога воланот се ослободува од рацете и кога човек ќе се ослободи од дневната возачка психоза на напнатост и кога ќе престане да се тркала и да мисли на машината.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој се ослободува од прегработ на Гога, тешки му се неговите раце, и пак влегува полека внатре.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Хм, нешто нѐ штрекнува во слабина, се наежуваме и наеднаш молневито и исплашено се ослободуваме од таквите мисли.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Татко го поткрена капакот од сандакот. Почна да се ослободува задушна реа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
104. И така комитетите, а заедно со нив и воопшто Македонците, се ослободуваат од влијанието на бугарската влада, создаваат своја независна програма за работа, таа програма ја пропагираат во Бугарија и со неа добиват влијание врз бугарскиот народ, а преку него и врз владата.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Од лицата им се губела зимската мувла.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
2 Земјата полека се ослободувала од дивиот мраз кога двајца идни воденичари и посници без апостолник и без расо дошле во манастирот на светецот Никита да побараат благослов од игуменијата Минадора.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Лузната на лицето, и затоплена од пролетна благост, не се ослободувала од модрите зимски апежи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но мускулите ми се ослободуваа од грч, сонцето не беше на голема височина и не се криеше под јакуцка на магла.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Селото и сѐ околу него било пусто, а какви болки вриеле во душата на тој човек, не се знаело - ни тогаш ни сега.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но сепак, и над тревките и над каменот господарела пролет во која сиромаштијата ги фрлала од себе парталите и сиџимите со кои се врзувала околу половината да ги задржи врз карличните коски беневреците; се ослободувале од болвливи минтани и се свртувале разграштени кон усвитеното сончево око.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Земјата се притајувала под нивните крвави стапалки и со некакви чудни и подвижни дамки им претскажувала плитки јами.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Идните воденичари се собирале зад својот челник и молчеле, тој меѓутоа зачекорил со вкочанет врат и со крвава крпа околу главата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Левата плешка уште ме болеше од секирата на која лежев крај огнот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И пак месото им останало наежено: руменилото паѓало на чисти и здрави кожи, можеби тоа ги закитувало младите образи и во мразулчави јануарски дни и ноќи, секогаш, на ветар и под виулици, како ни од претскажувачко жолтило што не се ослободувале старците, посебно побогатите, по низа години без допир со надворешно струење на воздух и со навики за севозможни уживања во затворени одаи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Многу потешко се ослободуваше од она проклето, тивко чмаење, всадено во сета негова внатрешност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мислите покроце се ослободуваа од раздразнетоста, што ја донесе со своето доаѓање; сето она сега беше сосема далеку од него и тој многу често се наоѓаше себеси загледан и мирен, со едни сосема меки и стивнати размислувања.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мелодијата ја копкаше и разбудваше неговата неповерливост, сомневање и болка. Се ослободуваа затлачените сеќавања за Ана.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Деновите се слични еден на друг и сепак, кога се будеше и се ослободуваше од визијата на ноќта, просветнуваше во него надеж за нешто ново и поинакво што треба да го види и почувствува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Но постепено се ослободуваше и сѐ помалку грешеше и сѐ послободно се вртеше.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
При искачувањето по скалите и чекорењето по душемето се ослободуваа необични звуци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Неговиот мајчин македонски јазик, којшто беше службено кодифициран пред само неколку години, со утврдена азбука, граматика и правопис, но со богата орална и книжевна традиција, најден во океанот на словенските јазици, група во која припаѓа, сега требаше да се ослободува од натрапничките турцизми кои со векови се одржувале во јазикот, во еден вид јазично заедништво и со другите балкански јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко успеваше според шумот на чекорите да одреди чии беа, почнувајќи од Мајкините мирни и спокојни чекори, до нашите забрзани и шумни чекори, кога во трк скокнувавме и по две-три скали.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сѐ уште само еден дел на телото се ослободуваа сонот, сатир, се префрла од клепките кон слепоочниците и те стиска со своите козји нозе.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И најпосле непредвидено, како што само судбината умее да ги режира настаните, наметнувајќи ја случајноста како апсолутен арбитер, настапи времето, дојде неочекувано мигот кога катарзично се ослободуваше времето минато крај Арафат во Картагина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Заборавот ја подјадуваше меморијата на раните дипломатски години, но не можеше да ја истисне од свеста...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше дел од ритуалот кога испишаните ливчиња, на кои бдееше, како еден вид Кербер, непогрешливиот шифрант Петар Иваз, сенката на мојата дипломатска мисија, од која конечно вистински се ослободував, кога тој конечно ќе заминеше.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зарем секогаш мораше да никне една нова војска (јаничари) која ќе брани еден нов поредок заведен од лажните и обврзни идеали на владејачките елити кои не се ослободуваа лесно на Балканот од деспотската матрица на владеење, убаво и цврсто наследувана од поранешните императори!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Колективно, Партијата поседува сѐ во Океанија, затоа што контролира сѐ и се ослободува од производите така како што ѝ одговара.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури и пишуваните упатства што ги добиваше Винстон и од кои тој без исклучок се ослободуваше штом ќе завршеше со нив, никогаш не кажуваа, ниту навестуваа дека треба да биде извршен чин на фалсификување: референците секогаш се однесуваа на пропусти, грешки, печатни грешки или погрешни цитирања, што беше неопходно да се исправат во интерес на точноста.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Мирисот веќе ја исполнуваше собата, богат топол мирис, кој му се чинеше како испарување што доаѓа од неговото рано детство, но, со кој повремено се среќаваше и сега, додека се ослободуваше таинствено во некоја улица полна со луѓе, почувствуван за миг и повторно загубен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ибн Тајко неосетно почна да се ослободува од тегобата на првата средба.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Крсте и Неда останаа сами. Необично на двајцата, ама веќе се приближија еднододруго и почнаа да се ослободуваат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А врховна потреба е да се знае дека кајшто има сила нема правдина И уште да се запамети дека е правосилна онаа народната Дека се рече ли кучето бесно е си останува бесно што и да стори отпосле Од друга страна и меѓу самите Словени мнозина знаат Дека и Словените и пансловените не се китки за мирисање И дека особено тешко се ослободуваат од стари соништа
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Зошто да се ослободуваме, кога пак ќе нѐ затворат Италијанците, велеа затворениците...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка ја зеде канистрата, од неа се ослободуваше позната миризма, здивот на нашето Езеро, единствената татковина што опстануваше во нашето сеќавање.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И сега талкам по патиштата на веков кон незбиднатите дни а чувствувам од оковот на зборот се ослободува градината оставена бали од облаци врз плешките ми тежат под нив се движи градината и цути и се плоди прецутува и гние и постојано расте под грлово туркајќи го да излета надвор зборот на верноста болот на разделбата Како сенка што се менува а не гине ни в ноќта.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Се насмеаја, и додека ја прегрнуваше таа чувствуваше толку убаво што знаеше дека венчавањето ја ослободило од грдотијата, како што блескавиот меч се ослободува од кориците.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ми светнува, ќе се случи вистинска несреќа!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Денес, меѓу­тоа, во планетарни размери може да се согледа дека богатите се ослободуваат од сиромашните.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Си велам: „Готово е! така ти е! Тоа е катастрофа, џанам!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се ослободува од моите прегратки, си кидна кучката!... се отфрли одеднаш наназад... Да му се сневиди!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Извадоци од текстовите на Мирољуб Вучковиќ; Милан Прибишиќ и Марина Мартиќ Момент, 14, април-јуни 1989 The last of England, 1987 200 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Arman Schwiters okno.mk | Margina #11-12 [1994] 201 Ц ентарот Жорж Помпиду (Georges Pompidou) ќе ја претстави првата француска ретроспектива посветена на делото на Курт Швитерс (1887- 1948).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Општествениот ред се гуши, нацизмот во облик на поп-свет го заменува тој ред, и се ослободува енергија која Џарман можеби ја критикува, но која едновремено и го заробува”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На Џарман му беа потребни неколку недели да го прифати фактот за присуството на вирусот во сопственото тело.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Книгата ја пишуваше длабоко во ноќите, кога се храбреше од енергијата која се ослободуваше во нашите соништа во градот крај реката, како што еднаш ѝ се доверил на Мајка!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Сите со олеснување се ослободуваа од неговиот култ, од стравот од неговата подвижна сенка.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Остануваше иста само тишината која се ослободуваше од книгите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Одмаздољубивоста е грда особина – заниша Игбал со главата. – И никаде не води. Обидувај се да се ослободуваш од неа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Игбал, дали сè уште мислиш дека не сум лошо девојче? – го прашав, по малку каејќи се што бев толку искрена пред него и сè му израскажав.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)