се (зам.) - осипува (гл.)

Неговите зборови се обичен шепот на песок што се осипува, а неговата рака посочува кон градбата зад него за која изгледа и не знае дека не постои.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Партиското членство едноставно се осипуваше или пасивизираше.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)