се (зам.) - опише (гл.)

Меѓучовечките односи во фирмата, генерално, може да се опишат како сосем коректни.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За времетраењето на судскиот процес Ф.И. продолжи да работи на нејзиното постојано работно место, а односот со работодавачот за време на процесот може да се опише како коректен и во рамките на деловните овластувања.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Висината на парничните трошоци и чинењето на овој судски спор во ниеден момент не ја поколебаа Ф.И. да се впушти во судскиот процес, од едноставна причина што тоа ѝ беше единствениот начин да створи реални можности за нејзино понатамошно оперирање и лекување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Фабриката е во приватна сопственост и функционира како акционерско друштво, а во неа се вработени над 190 работници.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
- Денеска читав една книга, се опишува животот во Кина.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Кога денес така често се зборува за фрагментизирање или растворање, за да се опише суштината на модерната, тогаш поимот на фрагмент, што самиот мошне ретко го употребувам, е премногу врзан за мислењето на тоталитетот. 62 Margina #1 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Од мене се очекува да запишувам сѐ за да се види влијанието на дрогата, нешто како тек на свеста, што не е тешко, но уживањето дроги не носи нарација, а во овој случај таа е потребна за да го задржи вниманието на читателот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ова е главниот проблем кога треба да се опише нешто духовно, нешто апстрактно, како едно религиозно или сексуално искуство кое едноставно е тешко да се опише.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Кога „средиштето” повеќе не се држи, ниту доживувањето на сопственото јас, ниту доживувањето на сопственото тело не можат да го задржат својот идентитет, Muller интегритет и виталност, и индивидуата се стрмоглавува во состојба која на крајот резултира во состојба што, според наше мислење, може да се опише како состојба на „хаотичен не- ентитет”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Под таа синтагма ја подразбирам состојбата за која зборував на почетокот на овој оглед, а тоа е доживувањето на стварноста како вистинитост не спрема она што се опишува туку спрема значењата кои се сугерираат во описот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Додека авторот вака со умисла го скицираше неговиот надворешен изглед, во еден момент, изненадено, имаше чувство како многу делумно па сепак делумно да се опишува самиот себеси.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Каде сѐ не прашувал каде може да се купи таков, жолт путер (каква чудна тавтологија, рече, но вистинита е, и неопходна да се опише токму тој путер); низ годините, по сите градови, по целиот свет, барал таков путер; путерот му станал опсесија, еден вид пасија; но никогаш и никаде не сретнал таква боја и таков мирис.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Како оној „Каква шупа!“, секој пример изискува опширни коментари за да може да се опише како функционира.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Наведената цел на курсот беше да се опише машки геј- светоглед и да се истражува, да се анализира и да се разбере машката геј- култура во својата особеност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Корисно е секоја дадена локална култура да се опише како посебен сплет од жанрови“, пишува Рос Чејмберс, „при што жанрот се сфаќа како конвенционален хабитус што повлекува разбирања и согласности во кои не мора конкретно да се преговара за ‘видовите’ на општествена интеракција кои се возможни под закрила на таа култура...
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Национал-социјализмот може да се опише како инхерентен ефект на најуспешно движење на култура која сака да се пишува со голема буква.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Ние ли сме во бесконечноста ниту центар, ниту власт ниту гуска, ниту јајце Ние, од тлото што не сме се одлепиле ние, вистината што ја мразиме како ѓавол ја истеруваме масовно ја каменуваме и ја однародуваме ние, што наредуваме кој да ѝ се обрати на јавноста и како да се опише „стварноста“ за да го слушаме - барем додека сме живи - она што ни одговара Сонцето мора да се врти небото да биде недостижно Земјата мадра.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Пенест звук ми ги бодина сетилата - има мирис и меѓу стиховите што пробива солена и пловна снага да се допре, да се види пред да се опише.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)