Тоа им ги рашири очите, им ги зголеми зениците.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Па, Исак, види, јас ќе морам да излезам, имам некои други работи да завршам, имам состаноци еден куп, не можам глава да кренам, види ти што сака таа жена, сослушај ја, запиши, направи да изгледа како да ѝ даваш некој совет, не објаснувај премногу со што се занимаваме, не ѝ давај ниту некаков конечен одговор ... но, знаеш ти како треба, веќе сто пати си го правел истото... биди нежен, ајде, умееш ти со жените, знаеш како да ја сослушаш, знаеш како да ја погледнеш и таа веднаш да се окуражи...
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Па господ ме дал, господ нека ме земе, ќе си речам, и пак ќе се окуражам: - Ајде, бре, колете, ќе им речам, што чекате? Не се противам, ќе им речам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И потоа како да се окуражија: во ист миг посегнаа и ги позедоа чашите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Толе се окуражи од случките, та и сам беше убеден дека куршум не го фаќа, бидејќи го штити амајлијата што му ја направи посестрима му Цвета од Дуње, и слободно почна да се движи по Старо Мариово.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)