Ми рече дека имал триесет и пет години, дека знае оти е крајно време да се ожени, но бидејќи нема постојани приходи, ниту посебен стан в град, а од Маказар веќе еднаш заминал, бегал од мислата за таа работа.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кога се ожени и се оддели, Лазар ми остави 25 овци. Полека, полека, докупував. Ги дотерав до шеесет и пет.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Е, ама нели секој чекан си има своја наковална, па бидејќи не беше никаков исклучок од физиката и биологијата (додуша, нему, не му беше толку наклонета биологијата, па затоа се занимаваше со психијатрија), се ожени за една кротка овчичка, која на секој негов приговор му одговараше со „Бееееее!“
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Лу ми раскажуваше како со недели тој и Џон јаделе само pop-corn, а пари набавувале главно од давање крв и позирајќи за таблоиди на кои им беа потребни фотографии за шокантните приказни.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Една од приказните кои оделе со Луовата слика била за некој манијак кој убил четиринаесет деца и го снимил нивното врескање, за да може после да дрка секоја вечер во шталата, а Џоновата слика се појавила заедно со една приказна за некој тип кој го убил својот љубовник затоа што сакал да се ожени за неговата сестра, а овој не сакал сестра му да се омажи за педер.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Доколку не, тој измислен јунак, глувчешкото говедце, може слободно да се врати во селото и да се ожени со Мелеагровата сестра.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
- Кај си бе Трпе, се ожени и си еба мајката - му довика неговиот другар Климе, кој со останатите соселани кркаа контаминирана салама и пиеја пиво пред селската кооперација.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
- Ако не се ожениш, ќе те заебаваат и дека си стар беќар.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Тој и се оженил со Германка, Отилиа Стумер.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Побратими... Заедно, во ист ден се оженија за двете сакани моми од селото...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тогаш и се ожени за неговата прва љубов од неговиот крај, една убава мирничка девојка, токму спротивна по својот карактер од неговиот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
„Ми треба оној што се ожени пролетва.“ „Тоа сигурно е Ден. Него ќе го најдеш во кулата. И името му е Адам.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Дури подоцна, во циркусот дознав дека Земанек се оженил со Луција.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А јас додадов: „Знаете, јас штотуку расчистив со една девојка, и би сакал да се оженам.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но би сакал да се оженам со некоја жена одовде, не од надвор“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во таа година дебелиот општински писар се ожени за црната бабица Евдокија.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Откога ќе се ожени и оплоди, покрај принципи, концепти и авторитети, доаѓа многу цврстата рамка, родителството, врзувајќи го за своето чедо, го оградува јаремот – родител, речиси до крајот на животот – зборуваше старецот. – Таквиот човек, окован во стеги, не е свој.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Каква глупост, да ја земе Ели, и тоа сега кога тато се ожени.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Ако веќе мора така да биде, татко ми да се ожени, тогаш најдобра од сите ми изгледаше учителката Вера.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Ти знаеш дека татко ти е сталожен, сериозен човек и нема да брза со која било да се ожени.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Другата мајка, ако се реши татко ти пак да се ожени, како таа што ве родила нема да може да стане, но може пак да биде многу добра и да ја засакате, зашто ќе ве гледа, ќе ве подига во добри луѓе.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
„Мојот пра-пра-пра дедо, махараџата Раџнапур, по неколку години од крвавото собитие се оженил, велеше, се удомил во некое овче-полско село, им изродил род, а тој род изродил свој род и така до ден денешен.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Сонуваш да се ожениш а не знаеш дека таа девојка е ...
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Што знаеш, што си слушал?“ „Знаат и другите - во младоста сте сакале иста девојка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Ти по сѐ посегнуваш. Ќе те убијам, ти се колнам.“ „Тикво зелена“, ме бутна на сламарникот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тој, не ти, се оженил со неа. Тоа го знам.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тааа!... речи, благодарение кај сум вака, што не се оженив на време, та сега да ја земам Антица.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
„А да би могол да ја заборавам една навистина ретко убава девојка, каква што си ти, решив веднаш да се оженам за друга.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Разврска во театар - Во трагедијата, Трезвеност - Добродетел, што повеќе ја со смрт; во комедијата, со свадба. знаеме по име отколку по суштината.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Одовде се гледа дека е повесело да Трпеливост - Добродетел, мошне лесна се ожениш, отколку да умреш, кога се поучуваат другите.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Еден период Серафим бил момок кај него. Тука се оженил со Резика, слугинка на имотот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Значи, брат ми се оженил за белосветска курва, се вметна и лудата Ана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И се ожени, во недела... во понеделник стана татко.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Има посебен респект кон патронот на институтцијата, императорот Јустинијан кој што без око да му трепни се оженил со бивша ченгија.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Злобниците велат дека ова беше начин да се бркаат женски и дека ако некои момци не се истетовирале, никогаш немало да успеат да се оженат.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Нито писмо праќа, нито сам се враќа, само ми го прати својто бело коњче. На коњчето седло, под седлото писмо, во писмото пише: „Омажи се, Маре, омажи се, Маре, и јас се оженив, и јас се оженив за црната земја, за црната земја, за Македонија, за Македонија, земја поробена.“
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Сета улица знаеше дека татко му на Цанета, кларот Дојчин, по вторпат се ожени за една вдовица од периферијата Крњево и таа му донесе со она малку покуќнина и половина дузина деца, меѓу кои и Ганка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И откако се оженив со Велика, ги засукавме ракавите. Јас, Мирче и Велика.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
„Ѝ ветуваше дека ќе ја земеш, потоа се ожени за друга. Малку ѝ беа нејзините две деца па ги зеде и твоите поначесто да влече од планините суви гранки, да вари и да пече пченка и тикви, да пере парталосани кошулчиња.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Геле ѝ вети на Донка Чучуковска дека ќе најде работа и соба в град и ќе се ожени со неа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тој им одговараше: „Не се оженив кога требаше, на младост, што ќе ми е сега на старост...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Со огромно задоволство раскажуваше интересни анегдоти или интересни доживувања од неговиот живот, најчесто од периодот на неговите студии во Скопје: еднаш во текот на некое предавање по литература од страна на познатиот српски писател Бранислав Нушиќ (со влашко потекло, исто како Димовци, човек кој ја обожаваше Битола, неколку години живееше таму, дури и се ожени со битолчанка!), Петар скришно нацртал негов портрет – карикатура.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Таа, иако многу помлада од него, прва забележа дека промената во нивниот живот не е промена само зашто тој се потурчил и се оженил за неа, или затоа што тие го смениле местото на живеењето.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Да беше друга жена, тој сепак не ќе се оженеше со неа, размислуваше Ѓулсиме.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Напротив, бегот има голем доказ за да те оцрни пред неа: ти си се оженил, човеку!
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Слушнав, си се оженил со Турчинка, а и самиот си се потурчил.”
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Имаше право да се ожени уште со една, или уште со колку сака, ама тој тоа не го спомнуваше, иако околу него жени беа само нејзините сестри.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Од селото замина уште како млад. Се ожени доста рано, по желба на мајка му која сакаше што побргу да го вдоми за да има кој да ја преземе грижата околу куќата и имотот по смртта на татко му.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тој често ми зборуваше: останал вака вдовец, како јас сега и на старост се оженил.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Кај вати, отка се ожени веќе не стапи во нашата куќа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ја познава секоја стапалка шума и сето тоа го потсетува на неговото детство и среќните дни, кога таму ги пасеше овците, свиреше со кавалот и мечтаеше за својата идна среќа: како ќе се ожени, како своето прво синче ќе го води со себе да го запознае со пределите на шумата; како ќе му влее кураж да не се плаши од волците; како тоа ќе ги пасе овците и јагнињата, и најпосле, како и тоа ќе биде домаќин, како што е татко му Петко, и тој сам што ќе биде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Својот страв му го пренесуваше и на дедо, ама тој велеше дека ќе му мине ќефот по книгите на синот, штом ќе се ожени, дека ќе го навасаат тогаш други грижи и ќе запре со читањето.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Не мина многу време и Татко се ожени. Но од книгите на таванчето, не се откажа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се зближи со нашите. И се ожени со Албанка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се ожени, но жена му му умре на породување.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Сакам да си играм со нив и да се борам со нив и да ги плукам и да ги тегнам девојчињата за прцлињата и да се ракувам со учителот и скришум да си ги бришам рацете од капутите во гардеробата и сакам да пораснам и да патувам и да се ракувам со сите луѓе од сиот свет и да се оженам и да имам многу деца и да одам во библиотеки и да земам книги и — сето тоа би го правел”, рече момчето гледајќи во септемвриското утро.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Само тоа? - Само тоа, Зоки. - Па тогаш јас ќе се оженам со тебе, бабичке...
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Филип Кралот се ожени со Клеопатра! На свадбата Атал, вујкото нејзин, се опи ги тераше Македонците да им се молат на боговите за да им родат престолонаследник на Филип и Клеопатра.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
- Па, за она што не се оженив.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
- Не, ти никогаш не си бил женет, ниту пак ќе се ожениш, бидејќи така си заречен – дури си жив да бидеш толку добар, што благодетите кои ти ги истура животот, да им ги подаруваш на другите.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Можеби сега ви е појасно зошто не сака да се ожени со една, не ќе смее да се преженува со онаа другата, што доаѓа по неа.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
- Не, ти никогаш не си бил женет, ниту пак ќе се ожениш.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Штета што не беше во можност да се ожениш за мене.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Основците копнеат да станат гимназијалци, гимназијалците студенти, студентите копнеат да најдат работа, вработените да се оженат, оженетите копнеат по стан и да им пораснат децата за мирно да се пензионираат, пензионерите копнеат за здравје, а сите копнеат да умрат, и мртви копнеат да се родат за пак да се условно живи, во нов расчекор со себе.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Мамо, да знаеш, да бев малку поголем, можеби и ќе се оженев со неа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Оздола живее оној Крстин шлакнатиот, како што знаеја, што се ожени за Зојка од Брезница.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Тој пак, некогаш бил генерал, ама се оженил за Германка и му го симнале чинот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе ме тераа да се оженам, вели, а јас ќе им велам: имам жена.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Па тие, таму не можат да се оженат, ако не полежат затвор за убиство.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Без прашање се оженил, што се вели, без партиска согласност.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)