се (зам.) - одронува (гл.)

За сето време зад него зееше онаа провалија, под неговите петици тлото се одронуваше, а тој сепак достоја.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Србин мирно посматраше како темнината се одронуваше од стварните облици на поединостите во пејсажот пред него како роса, капка по капка, поронува некаде в земја.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Се одронува од гранка и ти влегува во вратот - се ежиш од студ.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)