се (зам.) - одгласи (гл.)

Одвај забележлив, некаде под тревата исплашено и испрекинато се одгласи цвркот на штурец.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- А ти, сестро, да не си ѝ мајка на чупата? – праша пониската, цела во црнина. - Мајка ми е - се одгласи Циљка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Нели е така, а? - се одгласи Аргир. - Ајде, бре, шутрак ниеден, што знаеш ти за народните непријатили?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На многу им станаа коска в грло... да ги снема... - се одгласи некој, ама никој не му го виде лицето.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Е, нема што ... другар политички - пак се одгласи Јани. - Навистина многу трогателно.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Еве, поради сево ова, јас ќе се обидам само да си ги возобновам оние мигови од мојот живот кој подоцна се преобразиле и се преобразуваат, едноставно се одгласиле и се одгласуваат од систем на зборови и мисли.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Нивниот приод е космички и доколку во моите песни го има космосот, тие ќе го чујат и ќе се одгласат. ...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Кучката му се одгласи од некаде со весело лаење.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- А што стана со Високиот? - праша Јован. - Удри со главата на карпата, а неговиот другар падна под предното тркало на камионот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Меѓутоа, во последните денови почна да го чувствува и отсуството на Кире.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- И, - се одгласи Јован. Како се случи?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не треба некој да ме уверува дека тоа не се одгласите на стравот, бидејќи знаев дека цепутката што го начнала лакот на бирото нема да запре каде што се наоѓа во овој момент.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)