се (зам.) - обѕрнува (гл.)

Зборуваше сѐ посилно и се обѕрнуваше да види дали и другите го слушаат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ги нижам Уморените стапки (во дожди-ден) Се обѕрнувам И зачуден гледам Како таговно ме гледа Продолжена следа Од певливи капки. сенка Го поминав мостот.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Запева продорно, како во грлото да има голтнато писка, па зурлаџијата се обѕрнува да види кој ли му конкурира.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На тоа, на заканите од странските чети, не се обѕрнуваа само Акиноските, веројатно зашто се чувствуваа силни, зашто беа многубројни, заедно со луѓето кои живееја на Имотот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога се врати од војска, по три години, не поседе в град ни три недели, туку еднаш, во делник, сред лето, во време жетва, неочекуван од никого достаса во Потковицата; првин бил дома си, се видел и се избакнал со деда си Блажета, потоа собрал фотографии од сите домашни, и - се огласи од Молитвена Вода.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Веќе момите, и градските и тукашните, кога ќе дојдеше на сведен или во Света недела, за да се види со своите, се обѕрнуваа по него, веќе сама мајка му Илинка, загрижена, го потпрашуваше, оддалеку, дали нема некоја во градот, и каква е таа, кога тој, за чудење на сите, предвреме, доброволно, замина војска, морнарица.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Влегува Неда. Таа се обѕрнува околу себе, наслушува, потоа оди кон кујната, проверува низ пукнатината од вратата што прави Фезлиев и дури по сето тоа се упатува кон вратата од собата каде што е Иван.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Дури откако ќе го отвори шишето, Фезлиев ја забележува Неда дека е сѐ уште тука. Почнува да се обѕрнува.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Само едно пријателско довикнување, на што старчето, без да се обѕрнјува, клима со главата, за да продолжи да го повторува тоа при секое пречекорување понатаму.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Стоеше само еден миг на таа пребликната сончевина, престегнат и бодар. Така замина, без да се обѕрнува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ќе се искрадел и ќе се пикнел под некој вис, во некои стискови, меѓу буките и така свирел со гајдата. Свирел и плачел и само се обѕрнувал.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Човекот ме гледа и се чуди, врти со главата, И бега од мене, се обѕрнува и бега.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се цедиш ко јажица извадена од топило. И само се обѕрнуваш кон стомнето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И така, како што стојам, ме фаќа една рака, од недоветра ме фаќа, па ме пушта. Се обѕрнувам: Стојна Ресулоска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам оти, првин се распулувам лево-десно, се обѕрнувам назад за да не ме гледа некој, и се крстам. Устата ми е сува и полна со некој красат мирис од шумата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Однекаде слушам, како оддалеку слушам: - Што е, мори Велико, што ти стана, кој те удри? Се обѕрнувам и го здогледувам Лазора Ночески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кравата само се обѕрнува по телето и иди по мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сакаме и да трчаме, ама не се трча: магарето тргна назад, кравата се брани од муви или се обѕрнува по телето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
РИСТАЌИ: И јас така си помислив, зорт! (се обѕрнува околу себе сѐ). Отишла горе.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А Бисера, колку го виде оти ја симна шапката и почна да се крсти, избега и не се обѕрнува назад, оти поп кога колне не треба да го гледаш: макар и другото да колне, клетвите го фаќаат тој што е крај него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
ПОЦКО: Не ти е тешко безбели тоа две-три оки жива мера, кога носиш на грб двесте-триста оки.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Доаѓа од градот нестрпливо забрзан, се обѕрнува и вика, со одвај забележлива циганска интонација.) Ајде, поитај, бре Ампо, немој така како непоткован коњ!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Се обѕрнувам и забележувам залегнати волци.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
О Лазо, о Ристо, викаме, а тие префрлиле по еден стап преку рамена, носат кофи со вода и само се обѕрнуваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ќе кажеш... јас што ќе кажам, велам, не се обѕрнувам. 3.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој се обѕрнува, јас се обѕрнувам и пак ќе се повратиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Бегам и само се обѕрнувам: душа немам да не иде некој по мене и пак да ми го земе детето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Одам и се обѕрнувам, ја кривам главата наназад.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја заборавивме мама, вика детето и се трга, се обѕрнува по неа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)