се (зам.) - нервира (гл.)

- Боже, а јас се нервирам. Дали ќе дојдат?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Градовите, цели градови ни се срушени до темел, а јас се нервирам заради таму некој си споменик.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Повеќе не се нервирам, решив да преживеам. Гледам како малите тивки патриоти ги преместуваат кириличните книги во подрумите, на своја рака, се разбира, но еден ден потомците ќе им бидат благодарни.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Зошто не спие, се нервираше. И се покриваше преку глава.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Не, се нервира Никола, со визиткарта ќе му одговориме...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Јас, се разбира, бев никој и ништо, една обична вообразена провинцијалка со гордост до небото, а шанкерот само повеќе се нервираше на моите изјави иако знаеше дека намерно го подбуцнувам неговиот западен менталитет.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Искрено, многу се нервирав, а освен тоа одвај чекав да се стопли.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Таа ситуација што се пофторува на секој први и што еве сега пак ја доживувам тука во кујната, толку ме вади од памет што имам чувство дека ќе се шекнам или посакувам да се шекнам, убеден дека шекнатиот за вакви работи не се нервира.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Никогаш не сум била толку неспретна како тие први денови: сѐ нешто ќе скршев, немаше да направам како што треба и поради тоа уште повеќе се нервирав и станував сѐ полоша.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
На авторот му се виде дека младиот човек поради сопственото несфаќање дури и како да почнуваше да се нервира. Задоволен, авторот му се насмевна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Две недели веќе ги собира и проверува податоците, се нервира, се смее и заплашува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Господи, колку се разочарував и се нервирав на некои места! Ужас еден!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се нервира што Саше е занесен по нив и што ништо друго не го интересира.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога имав осум години, сакав да имам дванаесет, кога наполнив дванаесет, се си велев, ќе станам ли јас еден ден голема, ќе престанат ли веќе еднаш да ме сметаат за дете?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А Тета се нервира. Не кога ги имитира, тогаш и нејзе ѝ е забавно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Таа пишувала сè што ќе и падне напамет, а никако да се обиде малку да ме опише поубаво, и подобро отколку што сум, да измисли нешто, да личам на вистинска главна личност од роман.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да ми кажеше некој дека толку многу ќе се нервирам кога ќе пораснам, никогаш немаше да посакувам да сум повозрасна одошто сум.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Се нервираш, го ставаш последниот жетон што ти останал.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Суљо почна да раскажува надолго и нашироко, а Великиот везир почна да се нервира од долгото раскажување, но гледајќи го заинтересиран султанот, и тој внимателно слушаше: – Ете така Падишаху.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пред излегување, како и секој пат, малку се поткараа зошто мајка ми бавно се подготвува, а татко ми многу брзо, па облечен ја чека кај лифтот и се нервира.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)