Татко не можеше да им се начуди на искреноста и на отвореноста на другарот Чапаев.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
„Ах, анасани! Ах, аврадини“, испсуваа двајцата крепоземци во битолскиот вилает и не можеа да се начудат на смелоста и дрскоста на оваа арамиска банда.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Преспанци не можеа да се начудат.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Панде ја слушаше сега стројничката и не можеше да се начуди.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Татко не можеше да ѝ се начуди на промената на Камилски: на почетокот радикален пуританец, кој беше за пресметка и отстранување, како што велеше, на опасните турцизми, а сега дури стануваше толерантен и помирлив кон нивната натамошна употреба.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И не можам да се начудам како тоа нашите луѓе се во состојба дури и на другиот крај на светот (опкружен со светлечки реклами и блескави локали) да ги откријат најтемните дувла и со огромен мерак да се нурнат во нив.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Силјан не можел да се начуди на луѓето, кои се и во кое место се.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Само слушав. Слушав и не можев да се начудам тетка Боса каде заскитала да бара патни документи.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Што се однесува до средбата со Зрновски, останав со впечаток дека не дошол со пораките на надежта туку за да го оправда присуството на Јана во канцеларијата на Непознатиот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ги гледаше неговите огромни камени плочи и блокови, не можејќи да се начуди како се нашле од разни предели во оваа тврдина.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко не можеше да им се начуди на сликите на Шагал.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)