се (зам.) - нацица (гл.)

И ја стисна во своите прегратки, ја избакна и ја кладе на другата града убаво да се нацица.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Оној што се обидел да ги надвика уште лежел на грб. Полека заспивал. Се смирил како да се нацицал хашиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Слични во нишањето на дервиши, ги сведувале зборовите на молитвата на збивање, на ритмичко повторување - Иии-еее, - и никој од нив не мислел што било тогаш и што ќе се случи потоа, станувале сѐ повеќе едно сега и едно скаменување со затворено и неподвижно време во себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога јагнето се нацица, Бојан ја пушти овцата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
— Нешка се нацица убаво и ѝ се насмеа уште некој и другпат на мајка си.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
А пијавиците откако ќе се нацицаат од крвта, ќе се подујат и ќе паднат на перницата од татка. 38
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)