Саде капка по капка се наслушува - отпод карпата капе вековита бистрина... ***
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Кога влегуваше во училницата ја ваѓаше книгата а потоа трпеливо им читаше на децата За секоја педа на нивната татковина: За огнот на нејзиното име кој исцелува сѐ, за ветриштата што ја нишаат земјата пролети, за неопходноста постојано да се наслушува говорот на коските запретани во неа.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
На овие и едното уво им се наслушува со другото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)