Кога наближија кон пумпата Радуле ја зрграпчи рачката на железото а Стојна се напупи веројатно за да се плисне и да си го разлади спотнатото лице.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Замислете си, колкупати на ден ќе моравме да се напупиме за да се шутнеме самите себеси, сурово а сепак заслужено! И тоа само заради зависливоста!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)