се (зам.) - наоблачува (гл.)

„Се наоблачува“, го избегна прашањето. „Може да заврне.“ „Може, ве помолив - цигара.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Минува пладне. Времето се наоблачува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)