И ете откаде Карабоја и коли, и продава, и на есен му се намножил булукот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ако сака господ, годинава едно, до година две, три, пет, ќе се намножат и женски деца и еве ти во Витолишча и даскалица.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А што станало со ластовичиното семејство. Тоа од тогаш заживеело пак среќно, се намножило и се прснало насекаде, низ целиот свет.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Избезумено се бореше за внимание покрај групата другари што подоцна се намножија на масата.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Околу неа бргу би се намножиле свијоци со изедначени потенцијали.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Такви дамки се намножија по куќите како во времето кога првпат владееше чумата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
ТАА не е неделно списание и не излегува, како што вели тој, „во последно време откако се намножија независните весници“, туку е месечник и излегува повеќе од седум години.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во последно време, со намножувањето на независни весници и списанија, во Македонија се намножија и колумнистите.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ако ние дозволиме — денес ти, утре други да се погрчуваат, тие ќе се намножат и, кога гледаш, еден ден, со помошта на правителството турско, тоа кое им оди на рака, ќе ни ја земат црквата и ќе останеме без црква.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Видот на луѓето имал сила да наголемува: секое влакненце на крвавото лице, од увото до гркланот, имало свој правец, своја боја, свое движење.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Замавнувале, боделе, кинеле и помамно ги испитувале тие влакненца, и секое, скоро секое, било еднаш видено на штавена кожа од лисица, јазовец или диво свинче, и некои мислеле дека на таквиот народ каков што е нивниот големината му е во несфаќањето, во немањето сметка како да се одржи, да се намножи, да исколе сè што крева нож на него зашто за двајца свои луѓе убива еден, утре ни за десет не ќе убие двајца.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На Шабтај му ја препорачаа Рена, две години постара, допадлива девојка од семејството на еден скромен лимар чијашто работа во последно време, како што се намножија и други мајстори на истиот занает, не цутеше и премногу, но сепак му допушташе пристојно да го одгледува своето семејство.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Вошките за кратко време се намножија по домот. Од спалните до кујната. И вошките беа гладни.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)