се (зам.) - наметне (гл.)

Основната цел на капиталистичката демократија е апсолутна власт на мала одбрана група луѓе врз контролираната маса која на најразлични начини ќе се индоктринира и ќе се манипулира преку сапуници, кич музика, циркузијадни естрадни фаци и секаков шунд кој се наметнува преку медиумите кои се под нивна контрола.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Желатинозен беше вистинскиот збор. Му се наметна спонтано.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја користиме приликата дискретно да го воведеме Енценсбергер и да го соочиме со домашната литературна сцена на која се наметна една анахрона литературна постапка која задоцнето ја обновува, во голема мера старата и наивна форма на реалистичкиот роман.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И покрај тешкотиите со микрофонот, настојуваме без пауза, во постојана трка со времето, сместувајќи се сега во доменот што доби повластено место од нашиот соговорник, да го покренеме прашањето за жанровскиот статус на т.н. епски дискурс.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Борбата за повторното освојување на Томовата љубов ѝ се наметна како заповед.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Беше главен уредник на училишниот весник и дописник за неколку младински списанија, така што новинарството само по себе ѝ се наметна како идна професија.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Татко најмногу стравуваше сталинизмот да не се всели и најдолго да не остане во душата на неговиот албански народ, па троверен каков што беше, католички, православен и муслимански, можеше да страда и од тројна болка, ако му се наметнеше новото јаничарско-сталинистичко преобраќање. Бог да чува од полошо!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во таква ситуација тешко дека некој може да се наметне како водач, и да го покаже излезот од „наметнатиот хаос“. 13, 12...
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Кај крвните врски, кои ни се наметнати по силата на нештата (или по божја волја), немаме многу избор – се раѓаме заради свесната одлука или не толку свесните постапки на нашите родители, без никакво учество од наша страна, и на овој свет носиме единствена, неповторлива комбинација на нивните гени.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Објаснувањата не помогнуваа. Беше потребно само вака, барем додека се со него, да им се наметне.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Потоа, минувајќи како сиромашни муслимански аџии, им објаснувале со турски зборови на Турците дека се со кулаклии а најстариот со наџак за да се одбранат од арамии и, штотуку дошле во својата куќа, се наметнале пак со кожуви.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Освен тоа, ако можело да се памети, секој од нив носел под арапската антерија скриено крвче од седеф.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но Елен Лејбовиц, соочена со медиумските црно-бели слики кои ги изнесуваа последиците од задоцнетиот европски дипломатски балет во регионот и раскажаните епизоди од мојата балканска сага, бараше начини, како мојата раскажувачка вистина да се наметне како веродостојна алтернатива.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И згора на тоа, пишуваше во написот, Патрик Крисман, кој, поради својата безбедност, треба да живее со постојана заштита од двајца полицајци крај себе, минува еден голем дел од своите ноќи во преведување на двајца автори, еден од Македонија, другиот од Албанија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
За сѐ беше рано; освен да се наврат кратките панталони, да се наметне летната кошулка, да се нагазнат парталавите патики и да се даде на машко одење, не пешачење не како шетање туку брзање како доцнење, додека не му потече пот од првиот прешлен на вратот до последниот прешлен на опашот и додека шаторите не се разврчат и не развреват како нагазнати мравјалници.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Иако можеме со една јазично-стилска анализа да проникнеме во феноменот на создавањето на тој свет, сепак, се чини, никогаш докрај нема да осознаеме, како тој ни се наметнува, како ни се налага и на кој начин проникнува во нашата свест и во нашите емоции.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Асоцијацијата помеѓу Чанга и Лех Валенса, автоматски се наметнува...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)