се (зам.) - надише (гл.)

Како и секогаш нафрла храна во јаслите, го срина малку ѓубрето кај говедата, им посла сува слама, па чекајќи така добитокот да му се порадува на убавото зимско сонце, да се надише свежина гризеше јаболко и пребаруваше низ мутвите на кошарата, низ сеното и сламата во плевната, низ сомнителните места во ѕидовите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Велат ќе мерат, што ли, а некои пак зборуваат ќе си дошле луѓето онака, да се одморат во планинава, да се надишат чист воздух...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Првите дни Крчо се надиши слободен воздух, се најаде слободен леб, се напи слободен вода; та дури така се распеа, да се зачуди попот, и сестра му, и целото маало.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
СИТЕ НИЕ САКАМЕ да излеземе во природа, да најдеме; негде свежо, чисто изворче, чисто зелено полјанче, пријатна сенка, па да се одмориме, да се надишеме свеж воздух, да се наслушаме милозвучни птичји песни, да се нагледаме убавини.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)