Да се влезе во долината да се навлезе во неа како да се оди во сон по краишта непознати во кои сѐ се знае.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Сето ова зашеметува, но истовремено и побудува подлабоко да се навлезе во ова пулсирање на повеќемилионскиот град...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
3. Да се навлезе во тајната на ненапишаното е проблеснување, фатеното жарче што ја пече мислата.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)