се (зам.) - мрсулави (гл.)

Второ: На секого, што и да му се случи, не смее да плаче и да се мрсулави.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Очите му солзат, носот му се замрсулавил, лицето му се зацрвенило, заедно со ушите. Дури му помодрува. И само напнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги искара и дедо Ангеле: - Подобро вие помалце да се мрсулавите...
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Киваше, кашлаше, се мрсулавеше и се лигавеше. Беше одвратен за гледање.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)