Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Во војничка униформа беше многу убав, светлината на плавите очи се мешаше со темнозеленикавата боја на палтото...

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Во големиот син бескрај со сликите на Шагал, во таа синевина во кое се мешаа земјата и небото, гледав семејства со кози, како патуваа во облак.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Се мешаа националности, вери и обичаи, луѓето живееја во доверба, разбирање, заеднички полесно им се спротивставуваа на ударите на судбината во овие неизвесни времиња.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Често детството се меша со рајот. Ние со козлето бевме таму.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Оваа книга е пишувана како литанија, во која епизодите се мешаат една со друга.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Кога големите војни и стратегиите на нивните творци не ги беа скарале судбински, не им ја наложиле братоубиствената војна, како во други делови на Балканот, не ги победиле, немаше причини и во ова време на козите да не бидат уште поблиску помеѓу себе, да се почитуваат, да си сочувствуваат заедно при умирачките, да се радуваат на новите животи, да се мешаат меѓу себе, да ги слават заедно свршувачките и сите верски празници, да веруваат сите во времето на козите, во најубавото време на земјата.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

- Мајко, ти од кога си умрена, Што зборуваш, што се мешаш. - Па од тогаш е ова, - ми вели таа.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

- А, тоа не, - вели Сатирот. – Во вашите работи јас не сакам да се мешам, - им вели и си оди.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Реалистички прецизната, избрусена реченица од андриќевска провиниенција се препознава и на семантичкото ниво на Бунар во кој тематски и стилски се мешаат одгласите на Селимовиќевиот Дервиш и смрт и Андриќевата Проклета авлија.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

И почнаа да се виткаат листовите на огнот, да се мешаат љубовните зборови упатени до мене, со оние упатени до неа, испишани со истиот ракопис, како што ни се мешале микробите од устата, патогени и непатогени, и вагиналната флора...

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Пред мене гледав веќе како почнуваше да се меша жолтото од сонцето и изгореното жолто долу на земјата и како полека сето тоа станува пепелаво.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Во тие маала во кои и јас сум израснала, се меша мирисот на времињата и на просторите, јадењата што мајките на нашите прабаби ги понеле од Иберија со аромите и рецептите донесени од Турција, од Стамбол и од Солун и од богатите мисирски пазаришта на бахари и на друго зајре што доаѓа од различни места на Блискиот Исток.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Шабтај се сети дека таа песна не се пее за Ханука, туку за празникот Песах, а потоа зауши дека нејзината мелодија се меша со нови и нови, сериозни, тажни и весели созвучја од псалми и радосни песни што се пеат по повод различни празници во домовите и по синагогите на иврит, на јидиш, на ладино, на германски, на арапски, на грчки и воопшто, на сите јазици на кои говореле припадниците на избраниот народ на Создателот.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

- Како спиеше? - Не прашувај. Пукнав од главата синоќа.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Уште помалку се мешаше во меѓусебните машки простаклаци.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Тоа го возбудува, мислите за момент му се мешаат.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Тој гулаш од документарни драми, репортажи, филмови, мини-серии, видеоспотови, трагикомедии, играј-и-погоди томболи и семожни нивни комбинации се меша во аисторичен фалсификат - семожен сатараш, што со сласт ќе го јаде само фиктивниот просечен гледач.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Мислата и грижата за учителот се мешаше со гладот и непроспаните ноќи и сѐ повеќе ја убиваше и смалуваше.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Свесен дека го бие глас на слаб или никаков педагог (сега измислија и нов збор - методичар), Гого не му се мешаше многу во учењето на синот што му беше пошол по стапалките, освен што со едното око ќе ѕирнеше во неговиот блок - да види до каде е.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

- Е, видиш, тука не се мешам.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

- И тука се мешаат миризбите - рече дедо Димо. - Ама на што?

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

- Тих, тих што ми изнакажа, лебати! И велиш смрди од манџи, а? - Се мешаат многу миризби. Па не знаеш смрди ли, мириса ли.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

АМФЕТАМИНИ (AMPHETAMINES) Форма: Главниот вид на уличниот амфетамин е амфетамин сулфат, белкаст прашок (повремено содржи сивкасти или розеникави траги) кој обично се шмрка со цевка или се внесува интравенозно, но исто така се голта (завиткан во хартија од цигари или помешан со пијалок) или се меша со тутун и се пуши.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Во најголем број случаи се меша со прилично нештетни супстанции, иако повремено се наоѓаат и доста токсични материи.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

135 ОПИУМ И ОПИЈАТИ (OPIUM AND OPIATES) Форма: опиумот може да се пуши или да се голта иако опијатите кои се во форма на прашок, можат да се шмркаат, пушат или да се мешаат со вода и да се внесат интравенозно. (Види кај хероинот, најшироко распростанет опијат, поради што и одвоивме посебно место во овој прилог) Времетраење на дејството: до десет часа, во зависност од дозата и начинот на употреба.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

ДЕПА: Ти не ѝ се мешај на жената, сака од куќи да му рече со здравје. Таму ќе биде повторно.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Оваа перспектива не би требало да се меша со онаа која вели дека нарациите функционирааат како одраз на животот, или како негово огледало.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Уште повеќе, со оглед на тоа дека при создавањето-на-значење, активностите се замислуваат однапред, нарациите ги детерминираат реалните ефекти, т.е. ги обликуваат животите на индивидуите.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Види како боите се прелеваат на сонцето, се мешаат во една чудесна боја – со восклик скокаше Еразмо и ја покажуваше раката кон старецот, бидејќи за сиот свој живот ова го немаше забележано.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Се мешаа светлината на водата со светлината на небото. Виножито се покажа на небесната шир.

„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)

Потоа да се стави на тивко, да се потсмири. Постојано да се меша, да се движи, да не застои.

„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)

Бидејќи немале и не сакале да имаат врска со ЦК во Солун, бидејќи не се мешале во работите на Организацијата и не се обидувале да ја шират својата идеологија и својот начин на борба меѓу обесправеното население, гемиџиите сметале дека Иван Гарванов нема никакво право и основа да им се наложува.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

Кога падна горниот дел на твоето бикини, моите дланки, издлабени како да носат вода за испукани усни, ти ги прифатија градите запаметувајќи ја нивната деликатна тежина.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Покрај Златниот Брег, облакодерите почнаа да блескаат, прозор до прозор, наспроти мракот.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

На моите прсти, твојот префинет мирис се мешаше со кокосовиот миск на лосионот за сончање со кој што без прекин си ги мачкавме телата еден на друг .

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Она што јас го подразбирам под „буквално преведено значење“ е блиско до поетската метафора, но не треба да се меша со неа.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Боите како сами да се редеа, како сами да се мешаа. Платното му се пристори нов отворен предел во кој требаше да зачекори, да исчезне.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Тогаш низ просторијата како во хор се разлеваа гласовите кои молеа да заминат од Гнездо: меѓу ѕидовите одекнуваше композиција за човечки гласови со молби, со жалби, со уверувања; се мешаа десетици гласови во таа композиција во која се испреплетуваа различни ритми, тоналитети, брзини, а помеѓу разговетните зборови одекнуваа и нејасни мрморења и врисоци, и чудесни звуци од штракањето на забите, од брмчењето со усните, од повторувањето еден глас, од имитирањето на звуци какви што можат само во некаков сон или некаков кошмар да бидат чуени, па некаде отаде зборовите се чувствуваше судбината на оние кои зборуваа, кои офнуваа, кои брмчеа, кои штракаа, кои мрмореа и врескаа.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Солзите ни се мешаа со снегулките кои ни се топеа на лицата.”

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Еден од методите на лечење кои ги спроведуваше доктор Гете наликуваше на газење по лудилото.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

И јас тоа го почитувам, го почитувам вашиот избор, само ве молам и вие да ја почитувате мојата работа и да не се мешате во неа,” рече доктор Гете, и продолжи да го плете долгиот црн шал. .

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

„Зошто не ги пуштите дома оние кои сакаат да си одат?,“ го праша Клара доктор Гете едно попладне во просторијата во која плетевме.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Тоа согласување од 1897 год. беше насочено против Бугарија како божемна поттикнувачка на Македонците, но неговите резултати беа штетни не за самата Бугарија, зашто во бугарските внатрешни работи никој нема право да се меша, а за нас Македонците.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Нови јата риби надоаѓаа и пласкаа во плитката вода крај брегот, прпелкаа како фатени во мрежа: се пикааа во трските, во шеварот, во водните растенија и испуштаа чудни шумови и клобурци над водата; шумеше водата како подземни извори да се креваат; пиштеа галебите и сите езерски птици кружејќи и налетувајќи на рибите; трчаа луѓето, довлечкуваа кошници, сепетки, кошови, вреќи, и ги полнеа со риби; довлечкуваа и магариња, коњи, ги товареа со риби, се грабаа меѓу себе, се караа, се пикаа во езерото, заграбуваа поголеми и попресни риби; ги соблекуваа кошулите, панталоните и со нив фаќаа за да не им се лизгаат рибите од раце; се крвавеа во прстите од нивните перки, од нивните крлушки, удираа по нив со ости, со вили, со виљушки врзани на стап за да ги скротат и да не им бегаат од раце; се мешаше водата со крвта од рибите и од рацете на луѓето.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Мара за тоа не му рече нему ништо, таа никогаш не му се мешаше во неговите работи.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Со неговата недоверба и со заплашеноста во него везден се мешаше и она неизбежно одушевување, без кое тој не можеше ни да биде.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Јадар и плеќест, неговата тркалезна глава беше обрастена со бујно навиткана коса која му се мешаше со исто така бујната брада. Усните му беа набабрени и напукнати.

„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)

Ама на некои луѓе едноставно така им е чкртнато, што се вели, само со „сељанки“ да се мешаат.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Повеќе се мешаме со зборови. И по зборовите од Илија неколку бугарски војници веќе тргнуваат. Не сакаат двапати велење.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Извиците се мешаа со испрекинатото одѕвонување на црковната камбанарија.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

И само се меша: Смедерево, што кучиња лаат, затворено, лоши луѓе идат, а калајџијата со прачката само трза по тоа тељовите од виолината.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Германците не се мешаат многу со народот. Само кога треба да купат јајца.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

И планината ’рѓосува. И небото ’рѓосува и рабовите полека се бришат, се мешаат со ’рѓата.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Потоа паднал преку мртвиот и го продолжил својот нов занает со заби, на кучешки начин кинејќи ја 'рскавицата на гркланот додека крвта од она место кај што му било увото се мешала со нешто потемната крв на проклетиот татко, неколку години потем на тоа место да не никне ни најдива тревка...

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Удирал и ја дробел крцкавоста на главата што ненадејно брзо станувала безобличност на искинато месо, на крв и на ситни ковчиња.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Во него се мешаа безброј чувства, го кинеа, риеја по неговиот мозок, се бореа меѓусебно за превласт.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

За тоа нема да се мешам и да им наредувам која.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Во Иркутск е минус 40, на Флорида плус 30... Гргорат и се мешаат јазици, се преклопуваат насмеани и уплакани лица, живи и мртви, градови што настануваат и исчезнуваат, се мешаат географски точки, Амазон се влева во Црно Море, Волга во Атлантик...

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Мирисите не се мешаат, ами секој посебно му иде од кај улицата во која навлегува и спрема цвеќињата што растат во дворовите на куќите.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Мирисите им се мешаат. Ало, лудак - ало, опасност - ало, ало.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Во тоа непрекинато мачење, со мислите за Јана се мешаа и мислите за неговиот брат.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Палестинскиот лидер го поведе во борба својот народ во дотогаш невидени услови во секој поглед во однос на другите ослободителни движења во светот.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

На прв план, палестинското прашање ќе се најде поврзано со еврејското прашање и тоа со трагично минато во кое се мешаа политиката, историјата, религијата и многу митови.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Во гастрономските листи на цариградските султани се наоѓале имињата на најдобрите јадења од четирите страни на империјата, се мешале зборови и вкусови на јадењата на Ерменци, Грци, Черкези, Евреи...

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Кај луѓето во егзил брзо во свеста проработува системот на асоцијации, заедно со обземеност од интуиции.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Додека околу нив се мешале извици, истрели и блиски далечни грмотевици, вториот раненик, оној, преку чии очи минал шрапнел, лежел ничкум и копал со нокти и заби под себе и пцуел, пелтечаво и тешко, под контузија - и султанско знаме, и паши, и вера, Тој до него, со две парчиња од војничкиот ремен ги стискал нозете над коленици за да не ја изгуби крвта и со неверување слушал во зачуденоста без чувство за болка, за еден миг заборавајќи си ја судбината: кауринот, на кого му е укажана чест да биде војник под зелен бајрак, не атакувал за да ги убива оние што ги зеле да се бори со нив за нив, милосливите.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Сѐ се мешаше во магла.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Маката и радоста се како две светлини што се мешаат!

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

XIII Боже, што сè не ќе доживееме, рекоа луѓето кога станаа изутрината, кога почуствуваа како да се наоѓаат во стаклено ѕвоно: секој глас, секој звук, па дури и најмал шум - се слушаше кристално јасно, како да се одбиваше од нешто, како да се умножуваше; се мешаа гласовите на луѓето, на добитокот, на кокошките, на птиците, плачењето и викањето на децата, трчањето и тропањето на коњите и магарињата, чкрипењето на вратите - сѐ се мешаше и сѐ се одбиваше умножувајќи се; некои ги ставаа дланките на ушите, ги лепеа и одлепуваа, слушајќи во ушите некое непрекинато: ва-ва, ва-ва.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

На ниту едно од нештата кои ги набројуваш. 70 Margina #17-18 [1995] | okno.mk Илустрација: VÉRONIQUE JOFFRE okno.mk | Margina #17-18 [1995] 71 72 Margina #17-18 [1995] | okno.mkТИМОТИ ЛИРИ Се чини неверојатно некогашниот харвардски психолог и LSD гуру сега да се меша и во компјутерскиот свет.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Но, тоа беше работа на Хелвиг. Таа не можеше да се меша.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Добра се пофали дека мажот ѝ заградил убаво местенце горе на плочата, бил и во градот, ама само до некаде, односно до каде што одела право улицата отаде насипот и кога почнала да се крши лево и десно и да се меша со други, си ја свртил муцката и право надолу, гледајќи да не му се скрие оџакот на фабриката.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Макар што била свесна дека лаицизмот и клерикализмот не се римуваат, туку се спротивставуваат, се мешаат, вујна Клементина лесно разбрала дека овие конгрегационисти на Балканот се во некаков „свет сојуз”, кога беше во прашање спасувањето на младите балкански души.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

во општиот викот се мешаат гласовите на: бозаџиите, шеќерџиите, лимунадџиите, леблебиџиите, симитчиите, салепчиите, опинчарите, качарите, јажарите, навланџиите, сарачите и разните други предмети.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Кога не пука непријателот на нас, господ продолжува да пука: постојано нѐ опсипува со снег и дожд. Солзите ни се мешат со него.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Тоа што од љубопитство се мешаше во туѓ живот му се виде непристојно.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

Со Еда Бранов јас се имав видено и друг пат и знаев дека исти работи бркаме, освен политиката во којашто јас не се мешав. Не да не се мешав...

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

И затоа си реши да не се меша премногу во работи што беа во исклучителен домен на Партијата.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Кога запреа на самиот истек на реката од Езерото, во просторот каде што се мешаа бавните и брзите води, каде што се забрзуваше минливоста, на Исток небото веќе беше заруменето и окото на сонцето се одразуваше во сините води.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Дедо Кољо го беше слушал Татко, кога доцна во ноќта, од отворениот прозорец на неговата библиотека ќе проструеше песната во која, како да се мешаа три гласа во постојано следење.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Ја прекина мислата, ама таа му се мешаше со другата, со недопирливата, која во мигот не сакаше да ја сподели со Татко.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Се спотнав дури го стасав дури го навасав уморено предаденото кротко во раката предавничка како изморено јагне како птица премалена та почнаа да паѓаат гранки и да се ронат лисја и сокот да се меша со солзите и потта слегувајќи удолу кон земјата кон дното на мојата болка врз која се најдовме во прегратка среде тревите изгазени од купиштата дрва обајцата искастрени без вршки и без гранки со пресечени снаги сложени во камари додека седалата летаа без своите птици без своите сенки без нашите плешки во бездната на воздухот откорната од незасита.

„Липа“ од Матеја Матевски (1980)

Мирисот нивни се меша со бојата на божилото што живее во темнината на сонот додека не дојде променливото време на градината да го откорне да го крене над лисјето да го развее.

„Липа“ од Матеја Матевски (1980)

Во него се мешаат несекливоста на копнежот и залудноста на штирата пролет.

„Липа“ од Матеја Матевски (1980)

Бев сè уште, признавам, премногу млад на времето за да го ценам како што треба.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Беше тоа во „Генитрон”, омиленото списание (дваесет и пет страни) на пронаоѓачите-занаетчии од Париското Подрачје, кога мојот вујко Едуар ја имаше таа среќа да го запознае еден ден...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Оди бе прошетај се! Тоа е подобро!... Не се мешај во ништо!...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Колку пати сум ти рекол да не се мешаш во моите работи.

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Оној мој лесен и занесен, вели, се на вересија дава“...

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Перса не се меша во нејзиниот монолог, одвреме навреме ја охрабрува со очите докрај да се отвори, докрај да се ослободи од товарот на минатото.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

Во моментите кога се меша со притоките на ирационалноста, заблудата, кога ветрот ни фрла прашина во очите, настанува поматување и колку и да се прашуваме и да бараме оправдувања и да го потиснуваме бесот кој тлее во нашите срца, ќе мора да се соочиме со сопствените одлуки и чувства.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Ѓорѓија само молчеше и јадеше, не со сласт, бидејќи му се мешаше дури и во тоа колку шеќер ставаше во чајот: - Шеќерна болест ќе добиеш!

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Мирисот на храна што излегуваше од неговата уста ми лебдеше пред лицето, а неговите гровтања се мешаа со чкрипењето на креветот и шлапкањето на неговиот меснат стомак кој се плескаше од мојот грб.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Ѓорѓија не се двоумеше и ѝ рече да влезе, да се напијат по едно кафе.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

- Ти ли ја отвори вратата, ти ли ја отвори? - му викав панично на Дино.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Со Дејан седиме на ѕитчето и гледаме како чадот што си го испуштаме еден на друг среде лице се меша со памук и дамки, ги отвораме устите и го дишеме чадот: јас неговиот, а тој мојот.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Јас молчам, не се мешам во нивната омраза.