се (зам.) - лизнува (гл.)

Се згрчува... Ми се лизнува низ прсти.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сѐ се руши... и чинијата исто се превртува... тој се лизнува врз парчињата...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Изненаден сум... Тоа е како еден целосно скриен свет што ти потскокнува тука на дланка...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И огромен куп очила: со метални, коскени рамки, цвикери, монокли, понекој бинокл, различни диоптри.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сакам и неа да ѝ го стегнам гркланот...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Погледнува во ќерка си, која немо ја гледа. „Не плаши се!” - ѝ прошепотува Хана и полека се лизнува на килимот со еврејска шара, по кој сè поизобилно почнува да истекува нејзината ариевска крв додека во ушите ѝ шуми топлото море на Ориентот и здивот на Леон Голдблум кој, таа чувствува, ѝ се доближува нежен, заносен и страствен и по толку години...  Фотографии.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)