се (зам.) - кажува (гл.)

Откога се кажуваше како точно да се постапи, по колку да се наплатува и како и според кои дефтери, и откога се додаваше дека преку кажаното “да не се зема ни пара, како ни за отворање на бовчите, така ни за “подароци“ за судиите и другите службеници, или за било што друго и повеќе да не ѝ се додева на споменатата раја“, ферманот продолжуваше:
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Нешто потиснато како да се кажуваше тогај на видело да ги оживи тие црти обезличени од пијанството.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Што не се зборува на порта, какви не празни прикаски се кажуваат?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Со други зборови, ние пред Турците се кажувавме така како што нема да се налути агата.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А до кога едни Македонци се кажуваат патријаршисти, други егзархисти: едни Бугари, други Срби, трети Грци и го бараат покровителството кај различни балкански држави, давајќи им со тоа право да се бркаат во македонските работи, до тогај не може да се мисли за општо востание: до тогај ќе биде само парцијално: со бугарски, српски или грчки, но никако не со чисто македонски карактер.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Зборот е да се кажува, Савле!“ му рече оној пат во Ерусалим, намерно и презриво изговарајќи го неговото непросветлено име.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Така јас знам, така мене ми се кажува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Кажи ми, рече Роден Мегленоски. - Ќе ти кажам, рече Дуко Вендија, ама ќе ти кажам како што ми кажуваше мајка ти, Велика, и како што ми кажуваше татко ти, Јон, и како што ми се кажуваше мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ами сон, ко сон, вели Маса Ќулумоска, некогаш се кажува, а некогаш не се кажува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го прерипувам сонот. А и сон не се кажува неизмиен образ, си мелам, и одам на јазот да ги заплакнам очите, лицево. 56
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
5 Го снемало, умрел. За таквите каков што бил Дмитар-Пајко обично се кажувало до заборав - умре по Поклади на патот кон Лесново, како што можело да се споменува, за него или за друг бележит селанец, дека се родил околу Задушници, кога овците на тој и тој ги нападнал помор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сум бил, ме немало. Овде сум, утре пак ќе ме нема.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
О'Брајан никогаш не пропушти да разбере што му се кажува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
14. АНГЕЛОТ МУ СЕ КАЖУВА ЗАТОА ТАКА ГЛЕДА - не Архангелот Михаил на смрт што вадел душа, ами некој од ангелите што блескаат ко веда процепувајќи го небото - бескрај да му внушат...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Има многу да се кажува! Да оставиме за друг пат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- А каде? - Ех, брате Евто, тоа не се кажува!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Секогаш порано дедо Бошко и внучето Мартин сѐ заедно беа, си го кажуваа она што на никој друг не се кажува.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Оливера ми кажа дека некои деца биле уште уплашени од војната и дека не можат да спијат, а кога ќе заспијат викаат во сонот и бегаат од постела, се кријат под креветите, некои само да чујат брчење на камион или трактор, и ќе почнат да скокаат низ прозорците, си мислат авиони и тенкови идат и ќе се пикаат по грмушките, ќе се тресат ко пилиња, негователките ќе ги бараат, а тие ги затвориле ушите и очите, само устите им стојат отворени, ама пак не се оѕвиваат, не се кажуваат; оти не се оѕвиваш ми вели Горачинов, кај беше досега отидена, ме прашува, по ортомата своја, му велам, и јас не знам кај бев, а надвор се смеат, на вратите од кабините ни напишале ,То долапи ефтихијас"18 и се смеат,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оти не се кажувате, велам и се пуштив кон Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Секое стебло ми се кажува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не се гибам со луѓето, не се кажувам, туку само подголтнувам како човек што си ја загубил адресата за дома.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ова мене ми се кажуваше и на сон.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И ќе кажува што му се кажува, што му се претскажува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Знам, ама да се кажува нешто.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Којзнае дали беа чесни, ама така се кажуваа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, и тие не се кажуваат. ,Змијата не ги кажува нозете", велеше дедо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ова не се кажува на добро, рекол татко.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сето тоа мене ко низ сон ми се кажува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Вие сте Гркинка, ми вели, зошто се кажувате Југословенка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Мене така ми се кажува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во сѐ по нешто се кажува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Може сѐ да се кажува обратно.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така нешто ме тераше, вели, ми се кажуваше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дури се кажува, рече Марин Крусиќ, дека босилекот најнапред никнал на Голгота, каде што Исус бил закован на крст, а потоа никнал сам и на Христовиот гроб.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)